[p. 106]
ANIN. Sì buna nötč.
MENGA. Die ’v ciüra.
STAMPA. Cià Anin!
(Anin e Tumee van).
MAMA. Je vun dalung ei scaldär ün got vin.
300Intant stet vò cun lee, dona cumär;
E’ vdeir, ca mäl nu la torn e ciapär (la va).
(Dopo üna pausa).
URSINA. Ma ciära Menga, casa mai vev fatč,
Davant tantan matan e tantci matč?
MENGA. Davant Iddio, o Dio! ben pegg l’ è
305Quel, ca, dunanda, vò fatč fär um vè.
URSINA. Quel là pel plü l’ è al ringraziament,
Ca per al ben c’ as fa, al dà la gent.
Iss l’ è trop tard, iss l’ è d’ indär evant,
Insanò je per vò num torblass tant;
310Je nu sun mia je, ca d’ amur mör,
Ca tanta pena je m’ an vess da tör.
Per c’ al vos cor nun agia da šlopär,
Je’ v cunsigliat quel, c’ u vè fatč, da fär.
Vò sè statcia cuntenta; e da giudizi
315S’ u sè, parciee fagev tantči stremizi?
Ca pudessan iss iss fär suspatär,
E üna raba per l’ altra fär indär?
MENGA. O Dio . . . l’ Anin ingiarà . . . in prašun!
URSINA. Ani forsa truvaa qualčhi bastun?
320MENGA. I l’ an truvaa. E’ l quel vargót da mäl,
C’ al l’ à purtaa davent al craminäl?
URSINA. Oh bà, no, no; ma ai vulev’ èr quel,
Per ca in l’ archet al burlass ent l’ ulcel.
MENGA. Ma da la povr’ Anin casa gnirà?
[p. 107] 325 URSINA. Je v’ à già ditč c’ um la libararà.
(La torn’ è šfrušär al polaš sür i altar dent).
MAMA (ca vegn cun vin e meil)
Beiv ün got vin, e pö va e palzär.
Je sper c’ al mäl sara preist per sciünär. (Giò la tenda).