Quel ca je ’v preg, l’ è cu num fagias stär
Plü tantal temp la mi šort e spatciär.
5452. GIÜRAA. Ma d’ üna raba u nu vè ditč nagót:
Chi ch’ era statč cun vò ent i barlot.
ANIN. Quel je nu dig, e quel je nu poss dir;
Pütost cinquanta volta i vöi murir.
1. GIÜRAA. Ma panzä ben, c’ u nu vè da fä tort
550Gnär e vò stess: as tratta da la mort.
ANIN. O l’ è ben meiar, ben preist da murir,
Cu vivar dòma per veir da sufrir.
2. GIÜRAA. Issa stet ben, e intant panzai sü
[p. 115] Infin duman, s’ u vè da dir da plü.
(I Giüraa van).
555ANIN. Vöia ’l Signur, ca dal vos operär
Ün dì e lü bun quint u possas där. (Giò la tenda).
SCENA VI.
TUMEE STAMPA e URSINA.
URSINA. Per quista volta pö je à falaa
Al quint, ch’ i veiva fatč circa i giüraa.
Ma čhi vess mai panzaa, ca quii sdraciun
560Da rafüdär i lüstar füssan bun?
Da dir, ch’ i nu pon tör gni or, gni argent,
Per nu fär cuntar e’ l see giürament?
STAMPA. In ün cert möd as à das ralegrär,
Ca lur corumpar i nus vöian lasciär,
565Er ca sta volta al füss fatč e bun fin,
Per salvär l’ innocenta povr’ Anin.
Ma però l’ è curius, ca fra da lur
Ai n’ è da quii, ca nun an giü rossur,
Da där la vuš al dì da l’ eleziun
570E chi ca la pagäva cun crušun.
URSINA. Ma quista volta’ l cas è diferent;
Nu l’ è pel giüst, ma l’ è pel giürament.
STAMPA. E’ l pudastà, ca in altar temp e lög
Per dòi bii öil saltass fin ent al fög,
575Nun à mostraa plü cu tant veir pietà,
Per quant ca dal comovar je à pruvaa.