SCENA IV.
MATURO e TUMEE STAMPA.
MATURO. Dree quel c’ um vè quintaa, ciär ser Tumee,
345Ca l’ è inocenta im sun persuas är je:
Ma nus tocc’ e nualtar giüdicär,
E l’ è già giüdicaa. Casa pom fär
Nualtar mai? altar cu Dio pragär,
Ca in la si grazia al la vöja accettär?
350STAMPA. Sì, šì: quel là l’ è är al mee panzeir;
Ma tüttavia, d’ am fär ün plašeir
Je ’v preg, s’ u vè ün cor, ca sent pietà,
E s’ u vulè, ch’ i stima i riformaa.
Je sa, ca vò duman u vè d’ indär
355In la prašun da lee, e la cunsulär,
La paragiand e fär l’ ültim camin,
Ca da la vita al la mena e la fin.
Ch’ i väd’ ent je invece am lascià,
E i voss vastii per quel am imprastà.
360MATURO. Ma parciee mai? ma ìncus’ al possa fär?
El mee uffizi je nu poss mancär.
[p. 137] E as truvassus vò in condiziun,
Dai där in quist mument cunsulaziun?
STAMPA. Santì, e quela giuvna i port amur:
365Um as è datč la parola d’ unur,
Da mettar in ün mazz lan nossa šort,
E nus abbandunär fin e la mort.
E ben? num trova forsa in condiziun,
Dai där in quist mument cunsulaziun?
370Sa i nos cor u vulè fär cuntent,
As lascià gnir insemal quel mument!
MATURO. O dia, dia! Ma vessus al cor
Da stär cun lee? da la cumpagnär or
Fin sott la forca? da l’ avdeir spirär,
375Senz’ av där da cagnosčar, gni tramlär?
STAMPA. Je sper ca šì; je sper in quel lassü,
Ca la forza dal fär am deia lü.
MATURO. In guera im trov fra’ l cor e la rašun;
Da dir ca no, o Dio! i’ nu sun bun!
380Pardunum tü, s’ i manc el me ufizi,
8*