E üsum grazia ent al dì dal giüdizi!
E ben, c’ al sea! Duman u pudè gnir
In la mi ciäsa, e in quel’ av vastir,
Per ca tant manc u deas da suspatär,
385Sa d’ altran banda iv avdessan rivär.
STAMPA. Je vezz c’ u vè ün cor bun, Dio sea lodaa!
D’ ur in avant quintam frà i riformaa.
Infin in iss je veiva dübitaa:
Issa je stun cun chi c’ à carità.
390MATURO. Dav riceivar fra i noss je sun cuntent.
Vò sarassus fra lur ün urnament.
Iss’ i à d’ indär. Duman es bun avdeir!
Dav essar ütal je varà plašeir.
(Al va).
[p. 138] STAMPA. Je at ringrazi da cor, o bun Signur!
395Ca tü à giü pietà dal nos amur!
Dam la grazia, ch’ i possa riuscir,
Da’ m la salvär, o in vece sia murir, (Giò la tenda).
SCENA V.
Prašun. Al prüma ANIN suletta, pö TUMEE STAMPA travastii,
ün Giüraa e’ l Dagan. L’ ANIN santäda giò è dree e sciünar das
fär sü i cavei.
ANIN. Qualčhi volta, nus pò capir quel c’ l’ è,
As fa vargót, e nu s’ an sà’ l parciee,
400C’ al pär ca’ s sea divis di see panzeir,
E c’ as l’ à fatč quasi nus al pò creir.
Dabot ch’ i à da riar da me stess:
Je’ m sun drizzaa i cavei, tancu ch’ i vess
Da spatciär al Tumee — e in vece sia
(Quasi cridand).
405Al gnirà’ l boja e’ m cumpagnär per stria.
(Pausa).
Curius, c’ am sea gnii quel’ ilüsiun
Dalunga ch’ i à giù fatč la mi uraziun!
È’ l ün bun segn quel lò pem cunsulär,
O ün cativ forsa per m’ ingannär?
(La sta lò ün zic sanglottand tagnind i man sü la faccia, pö la
s’ ingianöila e prega).