Sciur reverendo, al ser pudastà
680Af fa pragä, c’ u aggias la buntà.
(Al Giüdaš e’ l Dagan van evant).
ANIN. Dio’ s ciüra! cas’ am mai fatč, ciär Tumee!
STAMPA. Va, nu tramlär, je’ t toccarà preist dree.
(L’ Anin va da mala vöia).
STAMPA (tocca l’ üšc)
Ch’ i nun àn stangaa l’ üšc, casa vol dir?
Nui importa nagota, ca fugir
685Pudess la rea? o stani e guardär
Giò bass, ca lee davent nu poss’ indär?
Al füss per je üna buna occašiun.
Aia da sortir iss da la prašun,
O da spatciär infin ch’ i vegn clamaa?
690Da la lasciär suletta am fa pacaa.
Casa mai fagiarà quela povretta
E ’s veir da presentär tütta suletta
Davant la dirittüra, e ’l pudastà,
E fär da òm? Lee las cunfondarà.
[p. 150] 695 Dai toccär dree dalunga i’ vöi pruvär:
In quel’ ingòscia i nu la poss lasciär. (Giò la tenda).
SCENA VI.
Stüa dal pretorio. Al PUDASTÀ cui see GIÜDAŠ, in ornato.
ÜN GIÜRAA. Al Signur in eterno sea lodaa,
Ca el claiar l’ à fatč gnir la verità!
PUDASTÀ. Al me cor d’ ün gran pes è sulevä,
700Ca l’ è indatč inscia, Dio lodä!
ÜN GIÜRAA. Quel là’ l cumprova, ca e där tortüra
Nu l’ è al vero mezz da procedüra.
ÜN ALTAR. In verità, am vegn sgrišal e panzä
Quantči innocent ca gniran cundannä,
705Ca, šforzä per quest möd da procedüra,
Preferišcan la mort e la tortüra.
(Al vegn Anin dundunand).
PUDASTÀ. Sciur reverendo, iv preg das scusä,
Cum sè ent al cas, dav vè d’ incomodä.