PUDASTÀ. Anin, s’ al nos dover as à sforzä
Tanur la procedüra dav trattä;
Al vos unur vulessas forsa dì,
780Incusa riparä c’ al pudess nì?
ANIN. S’ um vulè där üna riparaziun,
Sì tralascià da fär inquisiziun
Vers chi, ca cuntar je à macchinaa;
Tagnil e tütč sacret, e ’i pardunà.
785Cuntenta i sun, sa la vossa sentenza
Müdand, u dichiarà la mi’ innocenza.
PUDASTÀ. Vo sè üna bräva giuvna, in fede mia!
Füssas cuntent tütč quantč in cumpagnia
La giunfra Menga gnir e saludä?
790Al vos pardun la pudess cunsulä.
TÜTČ. Sì, šì, c’ um fagia pür quel opra buna!
PUDASTÀ. Chi ca parduna ai ältar, Dio ’i parduna.
Vo, ser Tumee, s’ u nu vè gelosia,
Mi’ m permettess dav fä ün pò cumpagnia.
(Tumee dà da motum ca ši, e tütci dòi tön l’ Anin sotta bračč, e i
van insemal cul Battista).
795I GIÜRAA. Chi plašeir füssal mai, sa sempr’ inscia
Sciünassan tütč i process da lan stria!
(Giò la tenda).
[p. 154] SCENA VII.
Stüa ün zic bizara. La MENGA sün ün banc mezza drumantäda.
Si MAMA e l’ AND URSINA. Pü tard är al PUDASTÀ, l’ ANIN,
TUMEE STAMPA e BATTISTA, pö la MAMA dal TUMEE.
URSINA (toccand al frunt e lan mascela da la Menga)
Nu l’ è plü insci ferza, e tanta feivra
Nu l’ à; as fa pü bela är la si ceira.
MAMA. Sa Dio vuless, ca la pudess palzär!
800Al sonn è quel, ca la pò ristorär.
URSINA. La zera ün öil, avdè ca las muventa.
MAMA. Al pär ca qualčhi sömi la spaventa.
MENGA (con späsum)
Santì . . . santì! . . . santì la campanela!
(Torna giò, e dopo ün zic torna es alzär).
Ecco c’ la vegn! . . . Sarala propi quela?