Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
Salmun
147
ENRICO ROFFLER.
Salmun. Tradüziun.
Teist: Geremia XXIX./11.
Ciǎr amic addularaa!
I fij d' Israele chi nu veivan pudü rasistar ei eserciti da Nebucadnesar … ieran in cattività in Babilonia, battü e vangiü, afflitt e senza sparanza in temp mear. I se cantic i äran gnii müt, e lan si cetera lan veivan tacäda sün saletg. Al profeta Geremia nul veiva però pärz gnär issa la cunfidanza ent l' ajüt dal Signur e l' ha cunsulaa al see popal cun la sparanza da turnär preist in patria, sbragiant ei see cumpatriot: „Je sa i panzeir, ca je penz da vualtar, al disc al Signur, chi en panzeir da päsc, e mia da mäl, paf där surtida e sparanza. E la storia la mossa ca l' ha giü rasciun e ca la si sparanza nu l' era da quela ca cunfond. Panzeir da päsc e mia da mäl, in quisti di n' um vel, n' um sental e n' um fal ün zig d' esperienza da quisti panzeir di Dio riguardo el mond e l' umanità? Tüt al mond nu el plen da rumur da guära e sa um cuntempla la cundiziun presente di pais e popal da la terra, casa as presental e la nossa ment cu eserciti ca cumbattan, camp da battaglia plen da sang, pais e città in flama, camp e vignan dastrütg e calpastà, treni cun prascuneir, … uscpadäl plen da ferii, muribond, fossan, bab e mama ca cridan, spusan desuläda, povar orfan, pianti e sbratg da urrur e disperaziun. Päsc? No guära a tüta oltranza. Mia da mäl? Oh sci el mäl e la distruziun e la perdiziun di altar. Sci indua el al Dio dal profeta, cal disc ca nu l' ha cu panzeir da päsc e mia da mäl? Inscia i dumandaran … tantgi in quisti temp, qualtgi cun disprez, i altar cun sinceira affliziun. Ma quista guära urenda e quist spavanteval spargiment da sang ass i pol fär derivär da Dio? Ai truvassal plasceir al Dio da la carità e da la päsc? O nun portal pütost tüt la colpa l' odio, l' invidia e l' insaziabla avidità da pussses e putenza da la gent, quij indegni fij d' Iddio. Sagiüra, ma la vittoria la sarà da Dio e mia da la gent, al triunfarà la carità e mia l' odio micidiale, la päsc e mia la guära. E quist cun necessità e certezza assolüta. Iddio al la vol. E i oman stancal da mazzär e distrügiar … il vularan ben preist är lur päsc. E i nu clamaran mia par nagot e lü, ma al Signur, evant forza cu cum lasca sparär, al mattarà üna fin e quista guära tremenda. E lü, al noss Signur, al fagiarà anca da plü. Lü al vangiarà, el randarà ün zig e la volta impussibal, la guära par la guära stessa. Lü al manarà l' umanità malgrado l' apparente assurdità e
är causa lan presente sclettan cundiziun, sempar plü värz l' ideale verz la