< Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta.

198 Caspar Bardola

5 Ün pass sulet sur l' üsch da nos sunteri,
Transplant' il sguard mondan sün l' avegnir,
Ingio' l crettaivel riv' ad otta sfèra;
Bea, sch' eir tü convinct post qui dormir!
Ün pass solet, sco' ns muossan las scrittüras,
10 Separa gio l' etern, dal temporal;
Perciò uman, refraina t' as passivas,
Accio repossast bain, qui per l' etern.

Il cuc.


Il cuc quel ais ün mez striun,
Chi our dal god qui chanta
E' s allegrar palainta,
Cha prümavaira vegn' a sprun.


5 Fingià nel Mars clameiv' el pro:
Il temp s' fa bun, pür craja,
Eu di que sainza baja,
Sün la lavur s' fat ladavo.


  Pero subit gnit naiv e fraid;
  10 Sü' l che Sar Din s' filainta
  E' l pover cuc s' resainta;
  E disch tuot franc: Eu he falà,
  Ma oters cucs in quantità,
  Sun ultra mai, chi chantan.

Il fargun e la spada.

 


In tranter tuot ils mobils,
Cha l' art ha savü far,
Sun duos — ün ais nüzaivel
E l' oter fa tremblar.
5 Sumgliants els sun l' ün l' oter,
In tuot lur operar,
Abain, l' ün port' algrezia
E l' oter — suspürar.


Els duos sustegnan vita,
10 Raschun … e libertà;
Dal paur in sa chamanna,
Dal rai in la cità.
Sün vasta la champagna,
Nos bain van operand;
15 Ün sdouvla sü la terra,
E l' oter guerragiand.

Il Vent.

  Eu sun il vent, chi va cuorrand
  Tras valls e gods cun ferm rebomb;
  Cur sun quiet sun eu charin
  E 'm lasch guidar sco l' infantin;
  5 Ma cur sun gritt sun furius,
  Sco l' hom rebell chi non ha poss;
  Perque, serraj voss üschs indret,

    Questa voce è stata pubblicata da Wikisource. Il testo è rilasciato in base alla licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo. Potrebbero essere applicate clausole aggiuntive per i file multimediali.