suldaa!
Seius fedeli e quel c' u vè giuraa! …
Su, da muštazz, e dafandè 'l vos rè! …
Ei see nemič fagiè' vdeir čhi c' u sè.
215 Una part dal pais s' e ribeläda,
E pes gnir cuntar as trova per sträda.
Ubidienza el cumando as à da där,
E altar a nus à da dumandär.»
Santii l' apel, ligaa el giürament,
220 Tütč èn in gamba dalung e davent,
In preš in preša cun marcia sforzäda,
Per di ribelli surprendar l' armäda.
Difati um riva evant cu essar spatciaa,
C' anch' i nemic nu s' eran ordinaa;
225 Qui tüt d' ün colp es avdeir … nò e gnir,
Già scumanzävan e vuleir fugir.
Ma fra i see capi ün giuvan grand e bel,
Cà e la teista steva d' un drapel,
Cerca dai mettr' in òrdan, e dai fär
230 Ciapàr curagi da evant indär.
«Amic, al sbrač, ragordaf čhi c' u sè,
Ca per la libertà u cumbattè; …
Per ca ent al nos pais nu regna plü
Tanta ingiustizia e tanta schiavitü.
235 Chi ch' è temius, c' al torna pür indree,
Chi c' à curagi, c' am tòcca dree je!»
Ditč quist, quel giuvan curagius s' avanza,
I altar ciapan anim e speranza.
[p. 10] Inscia as fagèt ün gran cumbatiment,
240 Ca tancu mòsca al crodäva la gent.
Per lunga pezz' al rastäva dubius,
Chi ca sarà e la fin vítorius.
I nemic cumbatevan tancu liun,
Nò cun pü ordan e pü precisiun.
245 E la fin al gnit ora ün gran stratemp,
E in nos favur um vet al còrs dal vent,
Ca bütäva lan tampeist' in facia e lur,
Sì ca pac al gioväva al see valur.
In quela confüšiun s' en stramantäda
250 Lan si du äla, e quasi sparpajäda;