La guera da la vita è lunga lunga;
Dagià l' è da ciarcär quii element,
Ca la vita dal cor rendan cuntent.
La raba per al corp porta dilet;
755 Ma l' òm nu viv doma da pan sulet.
La part pü nobla, ch' è ent al see dadent,
Vol l' armonia, ca fa i cor cuntent.
URSINA. Tumee, Tumee! Je vezz e je scumet,
Ca ent al tee cor tu à qualchi sacret,
760 Ca tü nu lasca dir e la ti gent,
Per tema iss iss, ch' i nu l' agian gugent.
STAMPA. Ciära dunanda, issa l' è temp ch' i väda —
URSINA. As sent varün ca vegn gió per la sträda.
STAMPA (guardand or dal balcun)
In verità! l' è čià la giunfra Menga.
765 URSINA. Cià, čià' l me capatüssal da dumenga!
(Las drizza sü la testa i cavei, al fazöl e' l scusäl e la tö gió
d' una clavia un capatüsal e las al mett sü).
STAMPA. Sü per la scäla as la sent e gnir.
URSINA. Tü tremla, tü' m fa propi gnir da rir.

[p. 27] SCENA V.

TUMEE STAMPA, URSINA, MENGA e un PASTRET.
MENGA. Oh, buna seira, la mi and' Ursetta!
(fagiand fenčia da där un sai). …
Ma je cradeiva c' u füssus suletta.
770 URSINA. O giunfra Menga! l' è giü un bel panzeir,
C' u sè gnid' em truvär, c' am fa plašeir.
(Ve čià Tumee, e fa un bel cumpliment;
Cas veza casa ca tü à impreis davent).
STAMPA. Je' m cunsul dav avdeir in bela ceira
(ai tocca man provand da fär cumpliment; e' l diš e l' Ursina): …
775 (Nualtar um as à' vdü già l' altra seira).
MENGA. Ma je sun forsa gnida e 'v dastürbär?
Je torn indree, s' u vè vargót da fär.
URSINA. No, comodàv, c' um tö per gran favur,
Sa das farmär us vulè fär l' unur.
780 MENGA. Je am farmass gügent; ma' m pär d' avdeir,
C' al ser Tumee sea tut in panzeir.