[p. 74]
ANIN. O füssal pür inscia! ma impreššiun
Granda am à fatč üna appariziun,
975Ca giò tre nötč i’ à giü ent al drumir:
Dòm’ ei panzär am fa anca stremir.
Je t’ avdea gnir vers je pem salüdär
E bracc evert, e är je vulea fär
L’ istess: ma üna man palida e lunga
980Fra je e tü cumpariva dalunga,
E l’ ün da l’ altra brüsc las separäva,
E tü dalónc dalónc pö la’ t manäva.
STAMPA. E quisti sömi nu där trop ement,
Ca per nagot i contürblan la ment.
985Nui sarà man, ca’ s possa separär;
Infin ch’ i viv, je prumet da t’ amär.
ANIN. Gnär je e tü nu fagiarà mai tort.
Tü sarà’ l me amur fin e la mort;
Ma eppür je tem, ca qualčhi avversità
990Al nos plašeir e dastürbär gnirà.
Sent. Je ’m truväva giüst da dree ün cantun
D’ üna ciäsa, ch’ i òman dal comün
Da l’ adunanza tornävan in dree, E je’ i sent e cianciär da ün Tumee.
995Je güz l’ ureila, e je sent e dir:
Tant’ arroganza, no, nus pò sufrir,
Al Tumee Stampa l’ è ün traditur,
L’ è gnii dal nos comün pel dišunur.
E ün altar dgeiva: Sa ün dì il truvass
1000Sulett, corpo di Bacco! je’ l strozzass.
Üna vuš dgeva: Cas’ as pò spatčiär
Da ün, ca la si fè stà per negär,
Da ün, ca e la si gent fa dišunur,
E una mata dal diaval fa l’ amur.
1005Ma quel, ca’ l manc da tüt je poss trär giò,
[p. 75] L’ è, c’ al vol essar lü pü giüst cu nò.
Cianciand inscia evant evant i ingievan,
E je nu capit plü quel ca lur dgeivan:
Ma intorn al cor ün freid je’ m santit gnir,
1010Ün freid e ün cald, ch’ i nu sà incusa dir;
Da corar et ciarcär je à panzaa,
Per tema ca dal mäl nut füss rivaa.