MENGA. Sa nu l’ è fär dal mäl, ši dgemal pür;
Cà je nu varà tema, je ’v sagiür.
1085URSINA. Vò vulessus lan nuš avdeir e gnir,
Senza c’ u vessus l’ albar da scudir!
Ma quel nul và; nul và. E in quist mond,
Sa nus sà navigär, as va e fond.
Je n’ à pruvaa d’ lan bela. Sa’ s vol fär
1090Sempr’ e l’ agnel, sci as as fa maiär
Dal luf; dagià l’ è meiar cacciär or
Lan grifla, es fär anim, es fär cor.
MENGA. Sì incusa füs da fär? Dgemal, c’ um senta:
Sa nu l’ è raba ca’ l mee cor spaventa.
1095URSINA. Oh bah, santì. U savè c’ al Tumee,
[p. 78] C’ ai sea spirat e stria ferm al crè;
Ca lan stria e i striun l’ à in grand orrur,
Ca e bricat stria nul fagiess l’ amur.
E ben, dalung al sciünass l’ armonia
1100Fra lü e l’ Anin, s’ al la tagniss per stria.
MENGA. S’ al la tagniss — quel là u vè bel dir,
Lü per tüt altar al la sol tagnir.
URSINA. Infin in iss nul varà giü occašiun
Da veir da lee üna tal opiniun;
1105Ma d’ la cangiär dificil nul füss mia,
Sa l’ ingess or la vuš, ca l’ è üna stria.
MENGA. Mettr’ ora üna vuš falsa al füs pacaa:
Ciär and’ Ursina, o ciära, num tantà!
E pö una via al füss periccolusa,
1110Per gnir punida iss’ iss per falsa accusa.
URSINA. Tema nu abbià: c’ u num füss mia insci gnocca,
Da nus servir per quel da altran bocca;
Da nu fär gnir al prüm büt dal panzeir
Da qualchi segn, c’ as pudess är avdeir:
1115Ma per ca quist resta dal tüt sacret,
U’ l vè da fär cun i vos man sulet.
MENGA. Oh, je’ m vegn freid e šgrišal e panzär,
Ch’ i la pudessan per quel cundanär;
Ca je füss colpa je da la si mort:
1120Quel al füss ben üna gran düra šort!
URSINA. E quel pericul je veiv’ är panzaa;
Ca innura šì c’ al füss ün gran pacaa;