MENGA. Ah, ser Tumee! Chi mai, čhi mai panzass,
C’ u fagiessas är vò da quisti spass?
STAMPA. Chi bela lüna, c’ al scumenz’ e där!
230GIANOTT. Dabot dabot, ch’ i vun e gulpinär.
(Al riva Catin tüt in prešša sfladüciand):
CATIN. Oh buna seira! sev tütan chilò?
Er tü Anin? incur et gnida ciò?
ANIN. L’ è giò ün pezz. Tü t’ è tant ritardäda,
C’ um sè dabot per sciünär la stüäda.
235CATIN. Je quista seira nu vuleiva gnir,
Sa je nu vess vargót da nöif da dir.
SUSANNA. Oho! cas’ è da nöif? cas’ è success?
CATIN. S’ i nul vess avdü je, je nul cradess.
TERESA. O dì, o dì, nun èl vargót da bel?
[p. 104] 240 CATIN. Je era dree e fär ün mascarpel,
E’ m salta l’ öil per cas or dal balcun,
E casa vezza? Tre o quattr omun,
Dòi ben vastii e cun sü capei fin,
Indär intorn la čiäsa da l’ Anin,
245Spiand intorn, guardand ent di balcun.
Dopo ca i àn giù truvaa ün bastun,
I èn indatč sür l’ üš e i an pruvaa
Sa quel era evert, o pür saraa.
L’ era saraa, e giò ca passär ent
250I nu pudeivan, i en indatč davent.
Incur ca pü daspair i èn passaa,
Je vezz, ca l’ è ’l dagan cun tre giüraa.
ANIN. O dia, dia! o povreta je!
Parciee sarani gnii, o dgè parciee?
255STAMPA. C’ ai füss varün, ca vess mazzaa o robaa?
E ch’ i guardassan, s’ i en intorn zopaa?
POCAL. Ma, giunfra Menga, o Dio, casa ’v manca;
Ca tancu üna camiša vò gnì blanca?
MENGA. Nagót, nagót, nagót . . , o povr’ Anin!
260Je’ m vegn ün cert . . . o dem, dem ün got vin.
MALIZI. O čhi bun cor, ca l’ à la giunfra Menga!
TERESA. As vè c’ l’ è üna popina da dumenga.
STAMPA. (Anin, cas’ è? La Menga sà vargota;
E tü e je tü nu m’ a ditč nagota?)