< Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XII.djvu
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta.

Barunessa hagi stagl affons
Survegniu gatells, macorts e gronds.
Il barun en scret als ses commonda:
„Ord ils peis cun la vergugna
gronda!“
La signura sto naven fugir,
Va culs pigns albiert per encurrir.
Ils utschals sin plontas fetg activs,
Fan a mogn’ ad ella lur ignivs.
Silla fugia ella seit endira,
Sch’ eir anflass in aua ella mira.
In laghet catt’ ella ad agur —
E semetta giu culs pigns sigl ur.
Bials termagls en l’ aua fan litgivas;
Sepplaccond la mumma sillas rivas,
E buend dall’ aua cun enclins:
El lag croda in dils schumelins!
Cun ses stumbels ella tonsch’ en l’ aua,
E quels creschan en quell’ unda blaua,
Ch’ ella ha ses mauns entirs puspei,
E gl’ affon tschaff’ ella pei a pei!
La baruna mir’ uss consolada
Leu entuorn e ves’ en la contrada
Sin in tgiembel in casti stupent,
Per la tiara in bi ornament.
Ella passa si per la tessaglia
Tier la tschenta ferma de miraglia,
Che protegia or dentuorn l’ entrada
Cun enqual tuoretta bein plazzada.
Tras la port’ aviarta dil rempar
En l’ emprema cuort po ell’ entrar;
Sil maun dretg sto ella denter mirs
S’ avanzar tier loghens pli segirs.
Puspei vegn in esch fortificau,
Tras arviuls mein’ endadens il vau,
Ed il garter fier, che siar’ il pass,
Ord la tuor laschaus schiglioc a bass,
Oz vid las cadeinas ei alzaus
Si en la turrera e fermaus.

    Questa voce è stata pubblicata da Wikisource. Il testo è rilasciato in base alla licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo. Potrebbero essere applicate clausole aggiuntive per i file multimediali.