i tomates farsii;
  el cavïal; l’inguilla marinada;
  la busecca; i inciod; ona verzada;
  el ton coi remolazz ’penna cattáa;
  i fegatini; el rognon trifoláa;
  vitell tonné; ona bonna insalatina
  cont duu ovitt de mangiaggh el ross domà;
  on tord al sped; ona bella trottina
  cont oli, capper, pever, sáa e limon,
  oppur cont quell’asée, inscì bianch e bon,
  che, domà usmall, el guariss la gaìna;
  i ostrich; el salamm cont el mellon;
  dò bei fett de giambon,
  finn, bianch e ross compagn d’ona bandera;
  i gamber cont l’ovèra;
  on risottin coi triffoi;... tucc, infin,
  quij mangia sopraffin,
  che, cont l’odor domà,
  fan tornà viv i mort de cent ann fà!
  Ma el Re el diseva, a tutta sta infilada,
  fasend semper i mocch: «Beh!... Beh!... Porcada!»

Finalment el nost Màgol l’ha sbraggiáa:
  «Sire, Sire,... ho trováa!
  Se, in la soa gran bontáa,
  come mi speri, el spetta
  finna a doman mattina ai vundes or,
  mi giuri de prontaggh ona polpetta
  de mèttegh ona famm de sonador!»