Dĕ důtʼ i értʼ dĕ Venèzia savṓl da conté:
Laúrzin ór, aciá, fér, bròm, spīdli, decoré,
Sëda, chiandëres, žáfa, lin, agëi, coran,
Zůker, èga dĕ vita, roşólio talian;
La stória dĕ Venèzia savṓl ad a mënt,
Scèkĕ n pič mụt diš l crèdo con slambrotamënt.

Lapró gnivel, kĕ Bépo savṓ só mestīr,
Tan plů kʼ ël ḗ dagnòra dĕ boánda senzīr;
Ël contā snèl, důt cant avişa e důt bèl tlér;
Stofè nĕ sĕ stofavel mai e parṓ òm dĕ fér;
I Maròi, ki scoltā pró bī kītʼ, incantá,
E mai kʼ ůn èssa dit tra dʼ ëi, kʼ ël nʼ ès asá.

Mervȯia nʼ èl donca nó, kʼ ël albiava gonót,
Kĕ Talian e Maròi fóva chiamó pró l gót,
Kĕ spenṓ in këla sëra dĕ Rās l gran patron
In onòr dĕl Talian, da conté stóries bon;
Důt’ sĕ fageṓ mervȯia del tëmp pasé tan snèl
E chiarava per l laúr del dí dṓ só cervèl.

Mo l bon Bépo, da òm plëgn dĕ manīra e respètʼ,
Nó tachiè scèkĕ dʼ atri pitócʼ da defètʼ,
Diš ai patrons dĕ chiaşa dĕ důt bèl diolan
E tól comiè da důtʼ i conescëntʼ dal Plan;
Jůn cůrt dĕ Rās sĕ chiariel n bèl sac dĕ saoron,
K’ è tel lèt del pič rů, kĕ pasa iló a bèl pion.

Bépo sen va contënt, só pič sac sůl spinè;
Dĕ bóta val, scèc ůn kĕ nʼ ó èster abinè;
Per Val dĕ Růdo pasel, růa tʼ a Pè dĕ Rů;
lló palsel n momënt, tʼ lʼ érba frëscia ponů;
La strada spó dĕ Sénes tólel bèl leşīr,
Tĕ na róa iló sʼ arkitel n pèz e chiara e kīr.

Scèc ël a tůt n pič sac dĕ saoron fóra Rās,
Inscí fégel tĕ këla róa, cofè bèl bas;