Semna, semna pür naivetta
Tias flurinas gio da tschel,
Crouda, crouda süll’ervetta
Stend’e tessa tieu zindêl.

5 Tü, chi vainst d’ün’otra sfera,
Poust tü fors’ans compartir
Da quels prus, sparieus d’ la terra,
Da noss chers lontaun sorrir!

Hest tü viss lur orma püra
10 Svolazzer intuorn nel tschel?
E, müdand els lur natüra,
Sun els libers d’ogni mêl?

Circondos da pêsch e gloria,
Els nun ’s haun sgür brich smanchôs
15 Vers la patria transitoria
Volvan els lur sguards amôs? (beôs).

Odan els il cour da mamma
A dschemir da pain’oppress?
Odan els l’orfnet chi clamma:
20 Bap! al pè del fraid cipress?

Vezzan els brancher lur fossa
Et il marmel s’alguanter
E la chera puolvr’et ossa
Suot las larmas s’animer?

25 Crouda, crouda pür naivetta!
Tü ’ns avisat cha’ l mortel
E natüra staungla spetta,
Il repòs chi vain da tschel!