Oh, pròš Ladins, dʼ óš bèl lingaz tignidĕ cont!
Tignidĕ cont plů kĕ podès del tešór,
Kʼ è plů preziůs dĕ troep kĕ důt l lůc da Sompont,
Chi plů kĕ kël kĕ rëgna l mon, argënt e ór!

Oh, bonʼ Ladins, dʼ óš bèl lingaz chiarèdĕ bëgn,
Kʼ ès da óstes bones, pròses òmes arpé!
Dʼ èster n lotron e zënza cụr mĕ da bůr sëgn
Ki dĕ si òma l lingaz nĕ sá respeté.

Půri Ladins, dʼ óš bèl lingaz festidĕ aèdĕ!
Con kël ves á les půres òmes a priè
A kël bel Dī insignè; mai nel desmentièdĕ,
Šĕ nó podès chi Dī dʼ òs sĕ desmentiè!

Bravi Ladins, stimèdĕ l lingaz granmënter,
Arpé da ki Latins, pópol tan stodiè,
Bëgn arlevé, potënt trés da vèdlamënter,
Tĕ vigni véra aoşè dlonc a davagnè!

Paziëntʼ Ladins, l lingaz ladin, dʼ onòr gran dëgn,
Dan dal důt insignèdĕ a ůš pici mitons!
Dĕ tegni cont dĕ nóš lingaz tòkela şëgn
E dĕ sĕ stravardé dai granʼ chiacolons.

Rajonèdĕ, šĕ sès dĕ plů in adụm, ladin!
Vigni ater lingaz lascen a can kʼ an mës;
Tan kʼ i sá, rajonava i Latins tra ëi latin,
Kʼ an daiĕ chi spó ai Ladins důt kël kʼ an dé i dës!

Ed òs, dĕ l’ arpejonga dĕ Cristo guardian’,
Òs, kʼ arès n dí da dé dĕ kësta gran cont,
Chiarèdĕ chi dĕ lʼ arpejonga dʼ i Roman’,
Šĕ nó mĕ tëmi, k’ óš dovèr nĕ sī arjont!