< Taidla, taidla, ma figlietta
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere.
Santí ün po, santí ün po O bun amih, cun te stögl dir
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie

 Volkslieder   di Autori vari (1908)

81.

(Annalas XIV, Vital, p. 219 — 20.)

Taidla, taidla, ma figlietta,
Taidla, taidla meis cour char,
Chi ais gnü l’occasiun
Scha tü voust at maridar.

5 O schi, schi la mi ’mammetta,
Eu fetsch svelt a dir da schi,
Bast’ chi saj’ ün bel giuvnet
E da cour ch’el plasch’a mi.

O schi schi, la mi’ figlietta,
10 Ed ais ün hom, chi viver ’s po;
Ed ais ün hom, chi ha respet
E’ t domanda per muglier.

O na na, la mi ’mammetta,
Eu nun vögl a quaist trid vegl,
15 Eu vul propi ün bel giuvnet,
Intschnà fetsch sainz’am maridar.

O schi schi, la mi ’figlietta,
Piglia pür ün bel giuvnet;
Que ais propi ün hom per tai,
20 Bastunadas at darà’ l.

Questa voce è stata pubblicata da Wikisource. Il testo è rilasciato in base alla licenza Creative Commons Attribuzione-Condividi allo stesso modo. Potrebbero essere applicate clausole aggiuntive per i file multimediali.