дубіць
дубіць (Weißrussisch)
Verb
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| дубіць | — | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | я | дублю |
| ты | дубіш | |
| ён, яна, яно | дубіць | |
| мы | дубім | |
| вы | дубіце | |
| яны | дубяць | |
| Imperativ | Singular | дубі |
| Präteritum | ён | дубіў |
| яна | дубіла | |
| яны | дубілі | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:дубіць | ||
Worttrennung:
- ду·біць
Umschrift:
- DIN 1460: dubicʹ
Aussprache:
- IPA: [duˈbʲit͡sʲ]
- Hörbeispiele: —
- Reime: -it͡sʲ
Bedeutungen:
- [1] rohe Tierhäute zu Leder verarbeiten; gerben
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] выдубіць, дадубіць, надубіць, перадубіць, прадубіць
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.