крычаць
крычаць (Weißrussisch)
Verb
Aspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
крычаць | крыкнуць | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | я | крычу |
ты | крычыш | |
ён, яна, яно | крычыць | |
мы | крычым | |
вы | крычыце | |
яны | крычаць | |
Imperativ | Singular | крычы |
Präteritum | ён | крычаў |
яна | крычала | |
яны | крычалі | |
Alle weiteren Formen: Flexion:крычаць |
Worttrennung:
- кры·чаць
Umschrift:
- DIN 1460: kryčacʹ
Aussprache:
- IPA: [krɨˈt͡ɕat͡sʲ]
- Hörbeispiele: —
- Reime: -at͡sʲ
Bedeutungen:
- [1] mit durchdringender Stimme unartikulierte Schreie ausstoßen; schreien
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] закрычаць, накрычаць, перакрычаць, пракрычаць
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.