крычаць
крычаць (Weißrussisch)
Verb
| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| крычаць | крыкнуць | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | я | крычу |
| ты | крычыш | |
| ён, яна, яно | крычыць | |
| мы | крычым | |
| вы | крычыце | |
| яны | крычаць | |
| Imperativ | Singular | крычы |
| Präteritum | ён | крычаў |
| яна | крычала | |
| яны | крычалі | |
| Alle weiteren Formen: Flexion:крычаць | ||
Worttrennung:
- кры·чаць
Umschrift:
- DIN 1460: kryčacʹ
Aussprache:
- IPA: [krɨˈt͡ɕat͡sʲ]
- Hörbeispiele: —
- Reime: -at͡sʲ
Bedeutungen:
- [1] mit durchdringender Stimme unartikulierte Schreie ausstoßen; schreien
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] закрычаць, накрычаць, перакрычаць, пракрычаць
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.