човек
човек (Bulgarisch)
Substantiv, m
Wortform
| |
---|---|
Singular | човек
|
Singular best. Objektform | човека
|
Singular best. Subjektform | човекът
|
Plural | човеци
|
Plural bestimmt | човеците
|
Zählform | човека
|
Vokativ | —
|
Worttrennung:
- човек, Plural: чо·ве·ци
Umschrift:
- DIN 1460: čovek
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Mensch
Beispiele:
- [1]
човек (Mazedonisch)
Substantiv, m
Singular | Plural
| |
---|---|---|
Unbestimmt | човек | луѓе
|
Medial | човекот | луѓете
|
Proximal | човеков | луѓеве
|
Distal | човекон | луѓене
|
Vokativ | човеку | луѓе
|
Zählform | — | човека
|
Worttrennung:
- чо·век
Umschrift:
- DIN 1460: čovek
Aussprache:
- IPA: [ˈt͡ʃɔvɛk]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Mensch
Verkleinerungsformen:
- [1] човече
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] човекојадец, човекојадство, човекољубец, човекољубив, човекоморен, човекомразец, човекоубиец, човекоубиствен, натчовек, нечовек, прачовек, човечен, човечество
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.