Flexion:abbrüten
abbrüten (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu abbrüten
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive | ||
|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | |
| Aktiv | abbrüten | abgebrütet haben |
| Vorgangspassiv | — | — |
| Zustandspassiv | — | — |
| erweiterte Infinitive | ||
| Aktiv | abzubrüten | abgebrütet zu haben |
| Vorgangspassiv | — | — |
| Zustandspassiv | — | — |
| Partizipien | ||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Gerundivum nur attributive Verwendung |
| abbrütend | abgebrütet | — |
| Flexion der Verbaladjektive | ||
| — | — | — |
Finite Formen
Imperativ
| Imperative | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Präsens Aktiv | Präsens Vorgangspassiv | Präsens Zustandspassiv | Perfekt Aktiv | Perfekt Vorgangspassiv | Perfekt Zustandspassiv | |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| Höflichkeitsform | — | — | — | — | — | — |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||||
| Hauptsatzkonjugation | Nebensatzkonjugation | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es brütet ab | er/sie/es brüte ab | er/sie/es abbrütet | er/sie/es abbrüte | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie brüten ab | sie brüten ab | sie abbrüten | sie abbrüten | — | — | — | — |
| Präteritum | ||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||||
| Hauptsatzkonjugation | Nebensatzkonjugation | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es brütete ab | er/sie/es brütete ab | er/sie/es abbrütete | er/sie/es abbrütete | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie brüteten ab | sie brüteten ab | sie abbrüteten | sie abbrüteten | — | — | — | — |
| Perfekt | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hat abgebrütet | er/sie/es habe abgebrütet | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie haben abgebrütet | sie haben abgebrütet | — | — | — | — |
| Plusquamperfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hatte abgebrütet | er/sie/es hätte abgebrütet | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie hatten abgebrütet | sie hätten abgebrütet | — | — | — | — |
| Futur I | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird abbrüten | er/sie/es werde abbrüten | er/sie/es würde abbrüten | — | — | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden abbrüten | sie werden abbrüten | sie würden abbrüten | — | — | — | — | — | — |
| Futur II | |||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird abgebrütet haben | er/sie/es werde abgebrütet haben | er/sie/es würde abgebrütet haben | — | — | — | — | — | — |
| 1. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | — | — | — | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden abgebrütet haben | sie werden abgebrütet haben | sie würden abgebrütet haben | — | — | — | — | — | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.