Flexion:abstinere
abstinēre (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu abstinere
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | abstinēre | abstinuisse | abstentūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | abstinērī | abstentum, -am, -um esse | abstentum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| abstinēns | abstentus, -a, -um | abstentūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| abstinendī | abstinendus, -a, -um | abstentum | abstentū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | abstinē! | abstinēre! | abstinētō! | abstinētor! | 
| Sg. 3. Pers. | abstinētō! | abstinētor! | ||
| Pl. 2. Pers. | abstinēte! | abstinēminī! | abstinētōte! | |
| Pl. 3. Pers. | abstinentō! | abstinentor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstineō | abstineam | abstineor | abstinear | 
| Sg. 2. Pers. | abstinēs | abstineās | abstinēris | abstineāris | 
| Sg. 3. Pers. | abstinet | abstineat | abstinētur | abstineātur | 
| Pl. 1. Pers. | abstinēmus | abstineāmus | abstinēmur | abstineāmur | 
| Pl. 2. Pers. | abstinētis | abstineātis | abstinēmini | abstineāminī | 
| Pl. 3. Pers. | abstinent | abstineant | abstinentur | abstineantur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstinēbam | abstinērem | abstinēbar | abstinērer | 
| Sg. 2. Pers. | abstinēbās | abstinērēs | abstinēbāris | abstinērēris | 
| Sg. 3. Pers. | abstinēbat | abstinēret | abstinēbātur | abstinērētur | 
| Pl. 1. Pers. | abstinēbāmus | abstinērēmus | abstinēbāmur | abstinērēmur | 
| Pl. 2. Pers. | abstinēbātis | abstinērētis | abstinēbāminī | abstinērēminī | 
| Pl. 3. Pers. | abstinēbant | abstinērent | abstinēbantur | abstinērentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstinēbō | abstinēbor | ||
| Sg. 2. Pers. | abstinēbis | abstinēberis | ||
| Sg. 3. Pers. | abstinēbit | abstinēbitur | ||
| Pl. 1. Pers. | abstinēbimus | abstinēbimur | ||
| Pl. 2. Pers. | abstinēbitis | abstinēbiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | abstinēbunt | abstinēbuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstinuī | abstinuerim | abstentus, -a, -um sum | abstentus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | abstinuistī | abstinueris | abstentus, -a, -um es | abstentus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | abstinuit | abstinuerit | abstentus, -a, -um est | abstentus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | abstinuimus | abstinuerimus | abstentī, -ae, -a sumus | abstentī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | abstinuistis | abstinueritis | abstentī, -ae, -a estis | abstentī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | abstinuērunt | abstinuerint | abstentī, -ae, -a sunt | abstentī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstinueram | abstinuissem | abstentus, -a, -um eram | abstentus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | abstinuerās | abstinuissēs | abstentus, -a, -um erās | abstentus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | abstinuerat | abstinuisset | abstentus, -a, -um erat | abstentus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | abstinuerāmus | abstinuissēmus | abstentī, -ae, -a erāmus | abstentī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | abstinuerātis | abstinuissētis | abstentī, -ae, -a erātis | abstentī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | abstinuerant | abstinuissent | abstentī, -ae, -a erant | abstentī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | abstinuerō | abstentus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | abstinueris | abstentus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | abstinuerit | abstentus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | abstinuerimus | abstentī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | abstinueritis | abstentī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | abstinuerint | abstentī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.