Flexion:accommodare
accommodāre (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu accommodare
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | accommodāre | accommodāvisse | accommodātūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | accommodārī | accommodātum, -am, -um esse | accommodātum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| accommodāns | accommodātus, -a, -um | accommodātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| accommodandī | accommodandus, -a, -um | accommodātum | accommodātū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | accommodā! | accommodāre! | accommodātō! | accommodātor! | 
| Sg. 3. Pers. | accommodātō! | accommodātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | accommodāte! | accommodāminī! | accommodātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | accommodantō! | accommodantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodō | accommodem | accommodor | accommoder | 
| Sg. 2. Pers. | accommodās | accommodēs | accommodāris | accommodēris | 
| Sg. 3. Pers. | accommodat | accommodet | accommodātur | accommodētur | 
| Pl. 1. Pers. | accommodāmus | accommodēmus | accommodāmur | accommodēmur | 
| Pl. 2. Pers. | accommodātis | accommodētis | accommodāminī | accommodēminī | 
| Pl. 3. Pers. | accommodant | accommodent | accommodantur | accommodentur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodābam | accommodārem | accommodābar | accommodārer | 
| Sg. 2. Pers. | accommodābās | accommodārēs | accommodābāris | accommodārēris | 
| Sg. 3. Pers. | accommodābat | accommodāret | accommodābātur | accommodārētur | 
| Pl. 1. Pers. | accommodābāmus | accommodārēmus | accommodābāmur | accommodārēmur | 
| Pl. 2. Pers. | accommodābātis | accommodārētis | accommodābāminī | accommodārēminī | 
| Pl. 3. Pers. | accommodābant | accommodārent | accommodābantur | accommodārentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodābō | accommodābor | ||
| Sg. 2. Pers. | accommodābis | accommodāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | accommodābit | accommodābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | accommodābimus | accommodābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | accommodābitis | accommodābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | accommodābunt | accommodābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodāvī | accommodāverim | accommodātus, -a, -um sum | accommodātus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | accommodāvistī | accommodāveris | accommodātus, -a, -um es | accommodātus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | accommodāvit | accommodāverit | accommodātus, -a, -um est | accommodātus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | accommodāvimus | accommodāverimus | accommodātī, -ae, -a sumus | accommodātī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | accommodāvistis | accommodāveritis | accommodātī, -ae, -a estis | accommodātī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | accommodāvērunt | accommodāverint | accommodātī, -ae, -a sunt | accommodātī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodāveram | accommodāvissem | accommodātus, -a, -um eram | accommodātus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | accommodāverās | accommodāvissēs | accommodātus, -a, -um erās | accommodātus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | accommodāverat | accommodāvisset | accommodātus, -a, -um erat | accommodātus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | accommodāverāmus | accommodāvissēmus | accommodātī, -ae, -a erāmus | accommodātī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | accommodāverātis | accommodāvissētis | accommodātī, -ae, -a erātis | accommodātī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | accommodāverant | accommodāvissent | accommodātī, -ae, -a erant | accommodātī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | accommodāverō | accommodātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | accommodāveris | accommodātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | accommodāverit | accommodātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | accommodāverimus | accommodātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | accommodāveritis | accommodātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | accommodāverint | accommodātī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.