Flexion:adaequare
adaequāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu adaequare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | adaequāre | adaequāvisse | adaequātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | adaequārī | adaequātum, -am, -um esse | adaequātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| adaequāns | adaequātus, -a, -um | adaequātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| adaequandī | adaequandus, -a, -um | adaequātum | adaequātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | adaequā! | adaequāre! | adaequātō! | adaequātor! |
| Sg. 3. Pers. | adaequātō! | adaequātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | adaequāte! | adaequāminī! | adaequātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | adaequantō! | adaequantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequō | adaequem | adaequor | adaequer |
| Sg. 2. Pers. | adaequās | adaequēs | adaequāris | adaequēris |
| Sg. 3. Pers. | adaequat | adaequet | adaequātur | adaequētur |
| Pl. 1. Pers. | adaequāmus | adaequēmus | adaequāmur | adaequēmur |
| Pl. 2. Pers. | adaequātis | adaequētis | adaequāminī | adaequēminī |
| Pl. 3. Pers. | adaequant | adaequent | adaequantur | adaequentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequābam | adaequārem | adaequābar | adaequārer |
| Sg. 2. Pers. | adaequābās | adaequārēs | adaequābāris | adaequārēris |
| Sg. 3. Pers. | adaequābat | adaequāret | adaequābātur | adaequārētur |
| Pl. 1. Pers. | adaequābāmus | adaequārēmus | adaequābāmur | adaequārēmur |
| Pl. 2. Pers. | adaequābātis | adaequārētis | adaequābāminī | adaequārēminī |
| Pl. 3. Pers. | adaequābant | adaequārent | adaequābantur | adaequārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequābō | adaequābor | ||
| Sg. 2. Pers. | adaequābis | adaequāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | adaequābit | adaequābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | adaequābimus | adaequābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | adaequābitis | adaequābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | adaequābunt | adaequābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequāvī | adaequāverim | adaequātus, -a, -um sum | adaequātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | adaequāvistī | adaequāveris | adaequātus, -a, -um es | adaequātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | adaequāvit | adaequāverit | adaequātus, -a, -um est | adaequātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | adaequāvimus | adaequāverimus | adaequātī, -ae, -a sumus | adaequātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | adaequāvistis | adaequāveritis | adaequātī, -ae, -a estis | adaequātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | adaequāvērunt | adaequāverint | adaequātī, -ae, -a sunt | adaequātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequāveram | adaequāvissem | adaequātus, -a, -um eram | adaequātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | adaequāverās | adaequāvissēs | adaequātus, -a, -um erās | adaequātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | adaequāverat | adaequāvisset | adaequātus, -a, -um erat | adaequātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | adaequāverāmus | adaequāvissēmus | adaequātī, -ae, -a erāmus | adaequātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | adaequāverātis | adaequāvissētis | adaequātī, -ae, -a erātis | adaequātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | adaequāverant | adaequāvissent | adaequātī, -ae, -a erant | adaequātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adaequāverō | adaequātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | adaequāveris | adaequātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | adaequāverit | adaequātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | adaequāverimus | adaequātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | adaequāveritis | adaequātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | adaequāverint | adaequātī, -ae, -a erunt | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.