Flexion:adimere
adimere (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu adimere
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | adimere | adēmisse | ademptūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | adimī | ademptum, -am, -um esse | ademptum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| adimēns | ademptus, -a, -um | ademptūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| adimendī | adimendus, -a, -um | ademptum | ademptū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | adime! | adimere! | adimitō! | adimitor! | 
| Sg. 3. Pers. | adimitō! | adimitor! | ||
| Pl. 2. Pers. | adimite! | adimiminī! | adimitōte! | |
| Pl. 3. Pers. | adimuntō! | adimuntor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adimō | adimam | adimor | adimar | 
| Sg. 2. Pers. | adimis | adimās | adimeris | adimāris | 
| Sg. 3. Pers. | adimit | adimat | adimitur | adimātur | 
| Pl. 1. Pers. | adimimus | adimāmus | adimimur | adimāmur | 
| Pl. 2. Pers. | adimitis | adimātis | adimiminī | adimāmini | 
| Pl. 3. Pers. | adimunt | adimant | adimuntur | adimantur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adimēbam | adimerem | adimēbar | adimerer | 
| Sg. 2. Pers. | adimēbās | adimerēs | adimēbāris | adimerēris | 
| Sg. 3. Pers. | adimēbat | adimerēt | adimēbātur | adimerētur | 
| Pl. 1. Pers. | adimēbāmus | adimerēmus | adimēbāmur | adimerēmur | 
| Pl. 2. Pers. | adimēbātis | adimerētis | adimēbāminī | adimerēminī | 
| Pl. 3. Pers. | adimēbant | adimerent | adimēbantur | adimerentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adimam | adimar | ||
| Sg. 2. Pers. | adimēs | adimēris | ||
| Sg. 3. Pers. | adimet | adimētur | ||
| Pl. 1. Pers. | adimēmus | adimēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | adimētis | adimēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | adiment | adimentur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adēmī | adēmerim | ademptus, -a, -um sum | ademptus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | adēmistī | adēmeris | ademptus, -a, -um es | ademptus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | adēmit | adēmerit | ademptus, -a, -um est | ademptus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | adēmimus | adēmerimus | ademptī, -ae, -a sumus | ademptī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | adēmistis | adēmeritis | ademptī, -ae, -a estis | ademptī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | adēmērunt | adēmerint | ademptī, -ae, -a sunt | ademptī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adēmeram | adēmissem | ademptus, -a, -um eram | ademptus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | adēmerās | adēmissēs | ademptus, -a, -um erās | ademptus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | adēmerat | adēmisset | ademptus, -a, -um erat | ademptus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | adēmerāmus | adēmissēmus | ademptī, -ae, -a erāmus | ademptī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | adēmerātis | adēmissētis | ademptī, -ae, -a erātis | ademptī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | adēmerant | adēmissent | ademptī, -ae, -a erant | ademptī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | adēmerō | ademptus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | adēmeris | ademptus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | adēmerit | ademptus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | adēmerimus | ademptī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | adēmeritis | ademptī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | adēmerint | ademptī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.