Flexion:adornare
adornare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu adornare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | adornāre | adornāvisse | adornātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | adornārī | adornātum, -am, -um esse | adornātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| adornāns | adornātus, -a, -um | adornātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| adornandī | adornandus, -a, -um | adornātum | adornātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | adornā! | adornāre! | adornātō! | adornātor! |
| Sg. 3. Pers. | adornātō! | adornātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | adornāte! | adornāminī! | adornātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | adornantō! | adornantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornō | adornem | adornor | adorner |
| Sg. 2. Pers. | adornās | adornēs | adornāris | adornēris |
| Sg. 3. Pers. | adornat | adornet | adornātur | adornētur |
| Pl. 1. Pers. | adornāmus | adornēmus | adornāmur | adornēmur |
| Pl. 2. Pers. | adornātis | adornētis | adornāminī | adornēminī |
| Pl. 3. Pers. | adornant | adornent | adornantur | adornentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornābam | adornārem | adornābar | adornārer |
| Sg. 2. Pers. | adornābās | adornārēs | adornābāris | adornārēris |
| Sg. 3. Pers. | adornābat | adornāret | adornābātur | adornārētur |
| Pl. 1. Pers. | adornābāmus | adornārēmus | adornābāmur | adornārēmur |
| Pl. 2. Pers. | adornābātis | adornārētis | adornābāminī | adornārēminī |
| Pl. 3. Pers. | adornābant | adornārent | adornābantur | adornārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornābō | adornābor | ||
| Sg. 2. Pers. | adornābis | adornāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | adornābit | adornābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | adornābimus | adornābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | adornābitis | adornābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | adornābunt | adornābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornāvī | adornāverim | adornātus, -a, -um sum | adornātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | adornāvistī | adornāveris | adornātus, -a, -um es | adornātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | adornāvit | adornāverit | adornātus, -a, -um est | adornātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | adornāvimus | adornāverimus | adornātī, -ae, -a sumus | adornātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | adornāvistis | adornāveritis | adornātī, -ae, -a estis | adornātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | adornāvērunt | adornāverint | adornātī, -ae, -a sunt | adornātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornāveram | adornāvissem | adornātus, -a, -um eram | adornātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | adornāverās | adornāvissēs | adornātus, -a, -um erās | adornātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | adornāverat | adornāvisset | adornātus, -a, -um erat | adornātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | adornāverāmus | adornāvissēmus | adornātī, -ae, -a erāmus | adornātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | adornāverātis | adornāvissētis | adornātī, -ae, -a erātis | adornātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | adornāverant | adornāvissent | adornātī, -ae, -a erant | adornātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | adornāverō | adornātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | adornāveris | adornātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | adornāverit | adornātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | adornāverimus | adornātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | adornāveritis | adornātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | adornāverint | adornātī, -ae, -a erunt | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.