Flexion:advocare
advocare (Konjugation) (Latein)
- zurück zu advocare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | advocāre | advocāvisse | advocātūrum, -am, -um esse |
| Passiv | advocārī | advocātum, -am, -um esse | advocātum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| advocāns | advocātus, -a, -um | advocātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| advocandī | advocandus, -a, -um | advocātum | advocātū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | advocā! | advocāre! | advocātō! | advocātor! |
| Sg. 3. Pers. | advocātō! | advocātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | advocāte! | advocāminī! | advocātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | advocantō! | advocantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocō | advocem | advocor | advocer |
| Sg. 2. Pers. | advocās | advocēs | advocāris | advocēris |
| Sg. 3. Pers. | advocat | advocet | advocātur | advocētur |
| Pl. 1. Pers. | advocāmus | advocēmus | advocāmur | advocēmur |
| Pl. 2. Pers. | advocātis | advocētis | advocāminī | advocēminī |
| Pl. 3. Pers. | advocant | advocent | advocantur | advocentur |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocābam | advocārem | advocābar | advocārer |
| Sg. 2. Pers. | advocābās | advocārēs | advocābāris | advocārēris |
| Sg. 3. Pers. | advocābat | advocāret | advocābātur | advocārētur |
| Pl. 1. Pers. | advocābāmus | advocārēmus | advocābāmur | advocārēmur |
| Pl. 2. Pers. | advocābātis | advocārētis | advocābāminī | advocārēminī |
| Pl. 3. Pers. | advocābant | advocārent | advocābantur | advocārentur |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocābō | advocābor | ||
| Sg. 2. Pers. | advocābis | advocāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | advocābit | advocābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | advocābimus | advocābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | advocābitis | advocābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | advocābunt | advocābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocāvī | advocāverim | advocātus, -a, -um sum | advocātus, -a, -um sim |
| Sg. 2. Pers. | advocāvistī | advocāveris | advocātus, -a, -um es | advocātus, -a, -um sīs |
| Sg. 3. Pers. | advocāvit | advocāverit | advocātus, -a, -um est | advocātus, -a, -um sit |
| Pl. 1. Pers. | advocāvimus | advocāverimus | advocātī, -ae, -a sumus | advocātī, -ae, -a sīmus |
| Pl. 2. Pers. | advocāvistis | advocāveritis | advocātī, -ae, -a estis | advocātī, -ae, -a sītis |
| Pl. 3. Pers. | advocāvērunt | advocāverint | advocātī, -ae, -a sunt | advocātī, -ae, -a sint |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocāveram | advocāvissem | advocātus, -a, -um eram | advocātus, -a, -um essem |
| Sg. 2. Pers. | advocāverās | advocāvissēs | advocātus, -a, -um erās | advocātus, -a, -um essēs |
| Sg. 3. Pers. | advocāverat | advocāvisset | advocātus, -a, -um erat | advocātus, -a, -um esset |
| Pl. 1. Pers. | advocāverāmus | advocāvissēmus | advocātī, -ae, -a erāmus | advocātī, -ae, -a essēmus |
| Pl. 2. Pers. | advocāverātis | advocāvissētis | advocātī, -ae, -a erātis | advocātī, -ae, -a essētis |
| Pl. 3. Pers. | advocāverant | advocāvissent | advocātī, -ae, -a erant | advocātī, -ae, -a essent |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | advocāverō | advocātus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | advocāveris | advocātus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | advocāverit | advocātus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | advocāverimus | advocātī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | advocāveritis | advocātī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | advocāverint | advocātī, -ae, -a erunt | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.