Flexion:afficere
afficere (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu afficere
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | afficere | affēcisse | affectūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | afficī | affectum, -am, -um esse | affectum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| afficiēns | affectus, -a, -um | affectūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| afficiendī | afficiendus, -a, -um | affectum | affectū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | affice! | afficere! | afficitō! | afficitor! | 
| Sg. 3. Pers. | afficitō! | afficitor! | ||
| Pl. 2. Pers. | afficite! | afficiminī! | afficitōte! | |
| Pl. 3. Pers. | afficiuntō! | afficiuntor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | afficiō | afficiam | afficior | afficiar | 
| Sg. 2. Pers. | afficis | afficiās | afficeris | afficiāris | 
| Sg. 3. Pers. | afficit | afficiat | afficitur | afficiātur | 
| Pl. 1. Pers. | afficimus | afficiāmus | afficimur | afficiāmur | 
| Pl. 2. Pers. | afficitis | afficiātis | afficiminī | afficiāminī | 
| Pl. 3. Pers. | afficiunt | afficiant | afficiuntur | afficiantur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | afficiēbam | afficerem | afficiēbar | afficerer | 
| Sg. 2. Pers. | afficiēbās | afficerēs | afficiēbāris | afficerēris | 
| Sg. 3. Pers. | afficiēbat | afficerēt | afficiēbātur | afficerētur | 
| Pl. 1. Pers. | afficiēbāmus | afficerēmus | afficiēbāmur | afficerēmur | 
| Pl. 2. Pers. | afficiēbātis | afficerētis | afficiēbāminī | afficerēminī | 
| Pl. 3. Pers. | afficiēbant | afficerent | afficiēbantur | afficerentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | afficiam | afficiar | ||
| Sg. 2. Pers. | afficiēs | afficiēris | ||
| Sg. 3. Pers. | afficiet | afficiētur | ||
| Pl. 1. Pers. | afficiēmus | afficiēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | afficiētis | afficiēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | afficient | afficientur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | affēcī | affēcerim | affectus, -a, -um sum | affectus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | affēcistī | affēceris | affectus, -a, -um es | affectus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | affēcit | affēcerit | affectus, -a, -um est | affectus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | affēcimus | affēcerimus | affectī, -ae, -a sumus | affectī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | affēcistis | affēceritis | affectī, -ae, -a estis | affectī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | affēcērunt | affēcerint | affectī, -ae, -a sunt | affectī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | affēceram | affēcissem | affectus, -a, -um eram | affectus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | affēcerās | affēcissēs | affectus, -a, -um erās | affectus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | affēcerat | affēcisset | affectus, -a, -um erat | affectus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | affēcerāmus | affēcissēmus | affectī, -ae, -a erāmus | affectī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | affēcerātis | affēcissētis | affectī, -ae, -a erātis | affectī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | affēcerant | affēcissent | affectī, -ae, -a erant | affectī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | affēcerō | affectus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | affēceris | affectus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | affēcerit | affectus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | affēcerimus | affectī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | affēceritis | affectī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | affēcerint | affectī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.