Flexion:befransen
befransen (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu befransen
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive | ||
|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | |
| Aktiv | befransen | befranst haben |
| Vorgangspassiv | befranst werden | befranst worden sein |
| Zustandspassiv | befranst sein | befranst gewesen sein |
| erweiterte Infinitive | ||
| Aktiv | zu befransen | befranst zu haben |
| Vorgangspassiv | befranst zu werden | befranst worden zu sein |
| Zustandspassiv | befranst zu sein | befranst gewesen zu sein |
| Partizipien | ||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Gerundivum nur attributive Verwendung |
| befransend | befranst | zu befransender, zu befransende, zu befransendes … |
| Flexion der Verbaladjektive | ||
| Flexion:befransend | Flexion:befranst | Flexion:Gerundivum |
Finite Formen
Imperativ
| Imperative | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Präsens Aktiv | Präsens Vorgangspassiv | Präsens Zustandspassiv | Perfekt Aktiv | Perfekt Vorgangspassiv | Perfekt Zustandspassiv | |
| 2. Person Singular | befrans! befranse! |
— | — | ungebräuchlich: habe befranst! | — | — |
| 2. Person Plural | befranst! veraltet: befranset! |
— | — | ungebräuchlich: habt befranst! | — | — |
| Höflichkeitsform | befransen Sie! | — | — | ungebräuchlich: haben Sie befranst! | — | — |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | ich befranse | ich befranse | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du befranst | du befransest | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es befranst, veraltet: er/sie/es befranset |
er/sie/es befranse | er/sie/es wird befranst | er/sie/es werde befranst | er/sie/es ist befranst | er/sie/es sei befranst |
| 1. Person Plural | wir befransen | wir befransen | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr befranst, veraltet: ihr befranset |
ihr befranset | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie befransen | sie befransen | sie werden befranst | sie werden befranst | sie sind befranst | sie seien befranst |
| Präteritum | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich befranste, veraltet: ich befransete |
ich befranste, veraltet: ich befransete |
— | — | — | — |
| 2. Person Singular | du befranstest, veraltet: du befransetest |
du befranstest, veraltet: du befransetest |
— | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es befranste, veraltet: er/sie/es befransete |
er/sie/es befranste, veraltet: er/sie/es befransete |
er/sie/es wurde befranst | er/sie/es würde befranst | er/sie/es war befranst | er/sie/es wäre befranst |
| 1. Person Plural | wir befransten, veraltet: wir befranseten |
wir befransten, veraltet: wir befranseten |
— | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr befranstet, veraltet: ihr befransetet |
ihr befranstet, veraltet: ihr befransetet |
— | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie befransten, veraltet: sie befranseten |
sie befransten, veraltet: sie befranseten |
sie wurden befranst | sie würden befranst | sie waren befranst | sie wären befranst |
| Perfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | ich habe befranst | ich habe befranst | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du hast befranst | du habest befranst | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hat befranst | er/sie/es habe befranst | er/sie/es ist befranst worden | er/sie/es sei befranst worden | er/sie/es ist befranst gewesen | er/sie/es sei befranst gewesen |
| 1. Person Plural | wir haben befranst | wir haben befranst | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr habt befranst | ihr habet befranst | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie haben befranst | sie haben befranst | sie sind befranst worden | sie seien befranst worden | sie sind befranst gewesen | sie seien befranst gewesen |
| Plusquamperfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich hatte befranst | ich hätte befranst | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du hattest befranst | du hättest befranst | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hatte befranst | er/sie/es hätte befranst | er/sie/es war befranst worden | er/sie/es wäre befranst worden | er/sie/es war befranst gewesen | er/sie/es wäre befranst gewesen |
| 1. Person Plural | wir hatten befranst | wir hätten befranst | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr hattet befranst | ihr hättet befranst | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie hatten befranst | sie hätten befranst | sie waren befranst worden | sie wären befranst worden | sie waren befranst gewesen | sie wären befranst gewesen |
| Futur I | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich werde befransen | ich werde befransen | ich würde befransen | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du wirst befransen | du werdest befransen | du würdest befransen | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird befransen | er/sie/es werde befransen | er/sie/es würde befransen | er/sie/es wird befranst werden | er/sie/es werde befranst werden | er/sie/es würde befranst werden | er/sie/es wird befranst sein | er/sie/es werde befranst sein | er/sie/es würde befranst sein |
| 1. Person Plural | wir werden befransen | wir werden befransen | wir würden befransen | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr werdet befransen | ihr werdet befransen | ihr würdet befransen | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden befransen | sie werden befransen | sie würden befransen | sie werden befranst werden | sie werden befranst werden | sie würden befranst werden | sie werden befranst sein | sie werden befranst sein | sie würden befranst sein |
| Futur II | |||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich werde befranst haben | ich werde befranst haben | ich würde befranst haben | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du wirst befranst haben | du werdest befranst haben | du würdest befranst haben | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird befranst haben | er/sie/es werde befranst haben | er/sie/es würde befranst haben | er/sie/es wird befranst worden sein | er/sie/es werde befranst worden sein | er/sie/es würde befranst worden sein | er/sie/es wird befranst gewesen sein | er/sie/es werde befranst gewesen sein | er/sie/es würde befranst gewesen sein |
| 1. Person Plural | wir werden befranst haben | wir werden befranst haben | wir würden befranst haben | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr werdet befranst haben | ihr werdet befranst haben | ihr würdet befranst haben | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden befranst haben | sie werden befranst haben | sie würden befranst haben | sie werden befranst worden sein | sie werden befranst worden sein | sie würden befranst worden sein | sie werden befranst gewesen sein | sie werden befranst gewesen sein | sie würden befranst gewesen sein |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.