Flexion:calcare
calcare (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu calcare
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | calcāre | calcavisse | calcatūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | calcārī | calcatum, -am, -um esse | calcatum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| calcāns | calcatus, -a, -um | calcatūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| calcandī | calcandus, -a, -um | calcatum | calcatū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | calcā! | calcāre! | calcātō! | calcātor! | 
| Sg. 3. Pers. | calcātō! | calcātor! | ||
| Pl. 2. Pers. | calcāte! | calcāminī! | calcātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | calcantō! | calcantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcō | calcem | calcor | calcer | 
| Sg. 2. Pers. | calcās | calcēs | calcāris | calcēris | 
| Sg. 3. Pers. | calcat | calcet | calcātur | calcētur | 
| Pl. 1. Pers. | calcāmus | calcēmus | calcāmur | calcēmur | 
| Pl. 2. Pers. | calcātis | calcētis | calcāminī | calcēminī | 
| Pl. 3. Pers. | calcant | calcent | calcantur | calcentur | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcābam | calcārem | calcābar | calcārer | 
| Sg. 2. Pers. | calcābās | calcārēs | calcābāris | calcārēris | 
| Sg. 3. Pers. | calcābat | calcāret | calcābātur | calcārētur | 
| Pl. 1. Pers. | calcābāmus | calcārēmus | calcābāmur | calcārēmur | 
| Pl. 2. Pers. | calcābātis | calcārētis | calcābāminī | calcārēminī | 
| Pl. 3. Pers. | calcābant | calcārent | calcābantur | calcārentur | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcābō | calcābor | ||
| Sg. 2. Pers. | calcābis | calcāberis | ||
| Sg. 3. Pers. | calcābit | calcābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | calcābimus | calcābimur | ||
| Pl. 2. Pers. | calcābitis | calcābiminī | ||
| Pl. 3. Pers. | calcābunt | calcābuntur | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcavī | calcaverim | calcatus, -a, -um sum | calcatus, -a, -um sim | 
| Sg. 2. Pers. | calcavistī | calcaveris | calcatus, -a, -um es | calcatus, -a, -um sīs | 
| Sg. 3. Pers. | calcavit | calcaverit | calcatus, -a, -um est | calcatus, -a, -um sit | 
| Pl. 1. Pers. | calcavimus | calcaverimus | calcatī, -ae, -a sumus | calcatī, -ae, -a sīmus | 
| Pl. 2. Pers. | calcavistis | calcaveritis | calcatī, -ae, -a estis | calcatī, -ae, -a sītis | 
| Pl. 3. Pers. | calcavērunt | calcaverint | calcatī, -ae, -a sunt | calcatī, -ae, -a sint | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcaveram | calcavissem | calcatus, -a, -um eram | calcatus, -a, -um essem | 
| Sg. 2. Pers. | calcaverās | calcavissēs | calcatus, -a, -um erās | calcatus, -a, -um essēs | 
| Sg. 3. Pers. | calcaverat | calcavisset | calcatus, -a, -um erat | calcatus, -a, -um esset | 
| Pl. 1. Pers. | calcaverāmus | calcavissēmus | calcatī, -ae, -a erāmus | calcatī, -ae, -a essēmus | 
| Pl. 2. Pers. | calcaverātis | calcavissētis | calcatī, -ae, -a erātis | calcatī, -ae, -a essētis | 
| Pl. 3. Pers. | calcaverant | calcavissent | calcatī, -ae, -a erant | calcatī, -ae, -a essent | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | calcaverō | calcatus, -a, -um erō | ||
| Sg. 2. Pers. | calcaveris | calcatus, -a, -um eris | ||
| Sg. 3. Pers. | calcaverit | calcatus, -a, -um erit | ||
| Pl. 1. Pers. | calcaverimus | calcatī, -ae, -a erimus | ||
| Pl. 2. Pers. | calcaveritis | calcatī, -ae, -a eritis | ||
| Pl. 3. Pers. | calcaverint | calcatī, -ae, -a erunt | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.