Flexion:complecti
complectī (Konjugation) (Latein)
- zurück zu complecti
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Präsens | complectī | ||
| Perfekt | complexum, -am, -um esse | ||
| Futur | complexūrum, -am, -um esse | ||
| Partizipien | |||
| Präsens | complectēns | ||
| Perfekt | complexus, -a, -um | ||
| Futur | complexūrus, -a, -um | ||
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum passivische Bedeutung |
Supinum I | Supinum II |
| complectendī | complectendus, -a, -um | complexum | complexū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Sg. 2. Pers. | complectere! | complectitor! | ||
| Sg. 3. Pers. | complectitor! | |||
| Pl. 2. Pers. | complectiminī! | |||
| Pl. 3. Pers. | complectuntor! | |||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complector | complectar | ||
| Sg. 2. Pers. | complecteris | complectāris | ||
| Sg. 3. Pers. | complectitur | complectātur | ||
| Pl. 1. Pers. | complectimur | complectāmur | ||
| Pl. 2. Pers. | complectiminī | complectāmini | ||
| Pl. 3. Pers. | complectuntur | complectantur | ||
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complectēbar | complecterer | ||
| Sg. 2. Pers. | complectēbāris | complecterēris | ||
| Sg. 3. Pers. | complectēbātur | complecterētur | ||
| Pl. 1. Pers. | complectēbāmur | complecterēmur | ||
| Pl. 2. Pers. | complectēbāminī | complecterēminī | ||
| Pl. 3. Pers. | complectēbantur | complecterentur | ||
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complectar | |||
| Sg. 2. Pers. | complectēris | |||
| Sg. 3. Pers. | complectētur | |||
| Pl. 1. Pers. | complectēmur | |||
| Pl. 2. Pers. | complectēminī | |||
| Pl. 3. Pers. | complectentur | |||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complexus, -a, -um sum | complexus, -a, -um sim | ||
| Sg. 2. Pers. | complexus, -a, -um es | complexus, -a, -um sīs | ||
| Sg. 3. Pers. | complexus, -a, -um est | complexus, -a, -um sit | ||
| Pl. 1. Pers. | complexī, -ae, -a sumus | complexī, -ae, -a sīmus | ||
| Pl. 2. Pers. | complexī, -ae, -a estis | complexī, -ae, -a sītis | ||
| Pl. 3. Pers. | complexī, -ae, -a sunt | complexī, -ae, -a sint | ||
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complexus, -a, -um eram | complexus, -a, -um essem | ||
| Sg. 2. Pers. | complexus, -a, -um erās | complexus, -a, -um essēs | ||
| Sg. 3. Pers. | complexus, -a, -um erat | complexus, -a, -um esset | ||
| Pl. 1. Pers. | complexī, -ae, -a erāmus | complexī, -ae, -a essēmus | ||
| Pl. 2. Pers. | complexī, -ae, -a erātis | complexī, -ae, -a essētis | ||
| Pl. 3. Pers. | complexī, -ae, -a erant | complexī, -ae, -a essent | ||
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | ||
| Sg. 1. Pers. | complexus, -a, -um erō | |||
| Sg. 2. Pers. | complexus, -a, -um eris | |||
| Sg. 3. Pers. | complexus, -a, -um erit | |||
| Pl. 1. Pers. | complexī, -ae, -a erimus | |||
| Pl. 2. Pers. | complexī, -ae, -a eritis | |||
| Pl. 3. Pers. | complexī, -ae, -a erunt | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.