Flexion:cubare
cubāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu cubare
Infinite Formen
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | cubāre | cubuisse | cubitūrum, -am, -um esse |
| Passiv | cubārī | cubitum, -am, -um esse | cubitum īrī |
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| cubāns | cubitus, -a, -um | cubitūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
| cubandī | cubandus, -a, -um | cubitum | cubitū |
Finite Formen
Imperativ
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | cubā! | — | cubātō! | — |
| Sg. 3. Pers. | cubātō! | — | ||
| Pl. 2. Pers. | cubāte! | — | cubātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | cubantō! | — | ||
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubō | cubem | — | — |
| Sg. 2. Pers. | cubās | cubēs | — | — |
| Sg. 3. Pers. | cubat | cubet | cubātur | cubētur |
| Pl. 1. Pers. | cubāmus | cubēmus | — | — |
| Pl. 2. Pers. | cubātis | cubētis | — | — |
| Pl. 3. Pers. | cubant | cubent | — | — |
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubābam | cubārem | — | — |
| Sg. 2. Pers. | cubābās | cubārēs | — | — |
| Sg. 3. Pers. | cubābat | cubāret | cubābātur | cubārētur |
| Pl. 1. Pers. | cubābāmus | cubārēmus | — | — |
| Pl. 2. Pers. | cubābātis | cubārētis | — | — |
| Pl. 3. Pers. | cubābant | cubārent | — | — |
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubābō | — | ||
| Sg. 2. Pers. | cubābis | — | ||
| Sg. 3. Pers. | cubābit | cubābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | cubābimus | — | ||
| Pl. 2. Pers. | cubābitis | — | ||
| Pl. 3. Pers. | cubābunt | — | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubuī | cubuerim | — | — |
| Sg. 2. Pers. | cubuistī | cubueris | — | — |
| Sg. 3. Pers. | cubuit | cubuerit | cubitum est | cubitum sit |
| Pl. 1. Pers. | cubuimus | cubuerimus | — | — |
| Pl. 2. Pers. | cubuistis | cubueritis | — | — |
| Pl. 3. Pers. | cubuērunt | cubuerint | — | — |
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubueram | cubuissem | — | — |
| Sg. 2. Pers. | cubuerās | cubuissēs | — | — |
| Sg. 3. Pers. | cubuerat | cubuisset | cubitum erat | cubitum esset |
| Pl. 1. Pers. | cubuerāmus | cubuissēmus | — | — |
| Pl. 2. Pers. | cubuerātis | cubuissētis | — | — |
| Pl. 3. Pers. | cubuerant | cubuissent | — | — |
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
| Sg. 1. Pers. | cubuerō | — | ||
| Sg. 2. Pers. | cubueris | — | ||
| Sg. 3. Pers. | cubuerit | cubitum erit | ||
| Pl. 1. Pers. | cubuerimus | — | ||
| Pl. 2. Pers. | cubueritis | — | ||
| Pl. 3. Pers. | cubuerint | — | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.