Flexion:domare

domāre (Konjugation) (Latein)


zurück zu domare


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv domāre domuisse domitūrum, -am, -um esse
Passiv domārī domitum, -am, -um esse domitum īrī
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
domāns domitus, -a, -um domitūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
domandī domandus, -a, -um domitum domitū


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. domā! domāre! domātō! domātor!
Sg. 3. Pers. domātō! domātor!
Pl. 2. Pers. domāte! domāminī! domātōte!
Pl. 3. Pers. domantō! domantor!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domō domem domor domer
Sg. 2. Pers. domās domēs domāris domēris
Sg. 3. Pers. domat domet domātur domētur
Pl. 1. Pers. domāmus domēmus domāmur domēmur
Pl. 2. Pers. domātis domētis domāminī domēminī
Pl. 3. Pers. domant doment domantur domentur
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domābam domārem domābar domārer
Sg. 2. Pers. domābās domārēs domābāris domārēris
Sg. 3. Pers. domābat domāret domābātur domārētur
Pl. 1. Pers. domābāmus domārēmus domābāmur domārēmur
Pl. 2. Pers. domābātis domārētis domābāminī domārēminī
Pl. 3. Pers. domābant domārent domābantur domārentur
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domābō domābor
Sg. 2. Pers. domābis domāberis
Sg. 3. Pers. domābit domābitur
Pl. 1. Pers. domābimus domābimur
Pl. 2. Pers. domābitis domābiminī
Pl. 3. Pers. domābunt domābuntur
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domuī domuerim domitus, -a, -um sum domitus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers. domuistī domueris domitus, -a, -um es domitus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers. domuit domuerit domitus, -a, -um est domitus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers. domuimus domuerimus domitī, -ae, -a sumus domitī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers. domuistis domueritis domitī, -ae, -a estis domitī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers. domuērunt domuerint domitī, -ae, -a sunt domitī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domueram domuissem domitus, -a, -um eram domitus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers. domuerās domuissēs domitus, -a, -um erās domitus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers. domuerat domuisset domitus, -a, -um erat domitus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers. domuerāmus domuissēmus domitī, -ae, -a erāmus domitī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers. domuerātis domuissētis domitī, -ae, -a erātis domitī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers. domuerant domuissent domitī, -ae, -a erant domitī, -ae, -a essent
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. domuerō domitus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers. domueris domitus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers. domuerit domitus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers. domuerimus domitī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers. domueritis domitī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers. domuerint domitī, -ae, -a erunt


This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.