Flexion:domare
domāre (Konjugation) (Latein)
- zurück zu domare
Infinite Formen
Infinitive | |||
---|---|---|---|
Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
Aktiv | domāre | domuisse | domitūrum, -am, -um esse |
Passiv | domārī | domitum, -am, -um esse | domitum īrī |
Partizipien | |||
Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
domāns | domitus, -a, -um | domitūrus, -a, -um | |
Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II |
domandī | domandus, -a, -um | domitum | domitū |
Finite Formen
Imperativ
Person | Präsens | Futur | ||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
Sg. 2. Pers. | domā! | domāre! | domātō! | domātor! |
Sg. 3. Pers. | domātō! | domātor! | ||
Pl. 2. Pers. | domāte! | domāminī! | domātōte! | |
Pl. 3. Pers. | domantō! | domantor! | ||
Indikativ und Konjunktiv
Präsens | ||||
---|---|---|---|---|
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domō | domem | domor | domer |
Sg. 2. Pers. | domās | domēs | domāris | domēris |
Sg. 3. Pers. | domat | domet | domātur | domētur |
Pl. 1. Pers. | domāmus | domēmus | domāmur | domēmur |
Pl. 2. Pers. | domātis | domētis | domāminī | domēminī |
Pl. 3. Pers. | domant | doment | domantur | domentur |
Text | ||||
Imperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domābam | domārem | domābar | domārer |
Sg. 2. Pers. | domābās | domārēs | domābāris | domārēris |
Sg. 3. Pers. | domābat | domāret | domābātur | domārētur |
Pl. 1. Pers. | domābāmus | domārēmus | domābāmur | domārēmur |
Pl. 2. Pers. | domābātis | domārētis | domābāminī | domārēminī |
Pl. 3. Pers. | domābant | domārent | domābantur | domārentur |
Text | ||||
Futur I | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domābō | domābor | ||
Sg. 2. Pers. | domābis | domāberis | ||
Sg. 3. Pers. | domābit | domābitur | ||
Pl. 1. Pers. | domābimus | domābimur | ||
Pl. 2. Pers. | domābitis | domābiminī | ||
Pl. 3. Pers. | domābunt | domābuntur | ||
Text | ||||
Perfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domuī | domuerim | domitus, -a, -um sum | domitus, -a, -um sim |
Sg. 2. Pers. | domuistī | domueris | domitus, -a, -um es | domitus, -a, -um sīs |
Sg. 3. Pers. | domuit | domuerit | domitus, -a, -um est | domitus, -a, -um sit |
Pl. 1. Pers. | domuimus | domuerimus | domitī, -ae, -a sumus | domitī, -ae, -a sīmus |
Pl. 2. Pers. | domuistis | domueritis | domitī, -ae, -a estis | domitī, -ae, -a sītis |
Pl. 3. Pers. | domuērunt | domuerint | domitī, -ae, -a sunt | domitī, -ae, -a sint |
Text | ||||
Plusquamperfekt | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domueram | domuissem | domitus, -a, -um eram | domitus, -a, -um essem |
Sg. 2. Pers. | domuerās | domuissēs | domitus, -a, -um erās | domitus, -a, -um essēs |
Sg. 3. Pers. | domuerat | domuisset | domitus, -a, -um erat | domitus, -a, -um esset |
Pl. 1. Pers. | domuerāmus | domuissēmus | domitī, -ae, -a erāmus | domitī, -ae, -a essēmus |
Pl. 2. Pers. | domuerātis | domuissētis | domitī, -ae, -a erātis | domitī, -ae, -a essētis |
Pl. 3. Pers. | domuerant | domuissent | domitī, -ae, -a erant | domitī, -ae, -a essent |
Text | ||||
Futur II | ||||
Aktiv | Passiv | |||
Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv |
Sg. 1. Pers. | domuerō | domitus, -a, -um erō | ||
Sg. 2. Pers. | domueris | domitus, -a, -um eris | ||
Sg. 3. Pers. | domuerit | domitus, -a, -um erit | ||
Pl. 1. Pers. | domuerimus | domitī, -ae, -a erimus | ||
Pl. 2. Pers. | domueritis | domitī, -ae, -a eritis | ||
Pl. 3. Pers. | domuerint | domitī, -ae, -a erunt |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.