Flexion:nibbeln
nibbeln (Konjugation) (Deutsch)
- zurück zu nibbeln
Infinitive und Partizipien
| (nichterweiterte) Infinitive | ||
|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | |
| Aktiv | nibbeln | genibbelt haben |
| Vorgangspassiv | genibbelt werden | genibbelt worden sein |
| Zustandspassiv | genibbelt sein | genibbelt gewesen sein |
| erweiterte Infinitive | ||
| Aktiv | zu nibbeln | genibbelt zu haben |
| Vorgangspassiv | genibbelt zu werden | genibbelt worden zu sein |
| Zustandspassiv | genibbelt zu sein | genibbelt gewesen zu sein |
| Partizipien | ||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Gerundivum nur attributive Verwendung |
| nibbelnd | genibbelt | zu nibbelnder, zu nibbelnde, zu nibbelndes … |
| Flexion der Verbaladjektive | ||
| Flexion:nibbelnd | Flexion:genibbelt | Flexion:Gerundivum |
Finite Formen
Imperativ
| Imperative | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Präsens Aktiv | Präsens Vorgangspassiv | Präsens Zustandspassiv | Perfekt Aktiv | Perfekt Vorgangspassiv | Perfekt Zustandspassiv | |
| 2. Person Singular | nibble! nibbel! nibbele! |
— | — | ungebräuchlich: habe genibbelt! | — | — |
| 2. Person Plural | nibbelt! | — | — | ungebräuchlich: habt genibbelt! | — | — |
| Höflichkeitsform | nibbeln Sie! | — | — | ungebräuchlich: haben Sie genibbelt! | — | — |
Indikativ und Konjunktiv
| Präsens | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | ich nibble, ich nibbel, ich nibbele |
ich nibbele, ich nibble |
— | — | — | — |
| 2. Person Singular | du nibbelst | du nibbelst, du nibblest |
— | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es nibbelt | er/sie/es nibbele, er/sie/es nibble |
er/sie/es wird genibbelt | er/sie/es werde genibbelt | er/sie/es ist genibbelt | er/sie/es sei genibbelt |
| 1. Person Plural | wir nibbeln | wir nibbeln | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr nibbelt | ihr nibbelt, ihr nibblet |
— | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie nibbeln | sie nibbeln | sie werden genibbelt | sie werden genibbelt | sie sind genibbelt | sie seien genibbelt |
| Präteritum | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich nibbelte | ich nibbelte | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du nibbeltest | du nibbeltest | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es nibbelte | er/sie/es nibbelte | er/sie/es wurde genibbelt | er/sie/es würde genibbelt | er/sie/es war genibbelt | er/sie/es wäre genibbelt |
| 1. Person Plural | wir nibbelten | wir nibbelten | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr nibbeltet | ihr nibbeltet | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie nibbelten | sie nibbelten | sie wurden genibbelt | sie würden genibbelt | sie waren genibbelt | sie wären genibbelt |
| Perfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I |
| 1. Person Singular | ich habe genibbelt | ich habe genibbelt | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du hast genibbelt | du habest genibbelt | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hat genibbelt | er/sie/es habe genibbelt | er/sie/es ist genibbelt worden | er/sie/es sei genibbelt worden | er/sie/es ist genibbelt gewesen | er/sie/es sei genibbelt gewesen |
| 1. Person Plural | wir haben genibbelt | wir haben genibbelt | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr habt genibbelt | ihr habet genibbelt | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie haben genibbelt | sie haben genibbelt | sie sind genibbelt worden | sie seien genibbelt worden | sie sind genibbelt gewesen | sie seien genibbelt gewesen |
| Plusquamperfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich hatte genibbelt | ich hätte genibbelt | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du hattest genibbelt | du hättest genibbelt | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es hatte genibbelt | er/sie/es hätte genibbelt | er/sie/es war genibbelt worden | er/sie/es wäre genibbelt worden | er/sie/es war genibbelt gewesen | er/sie/es wäre genibbelt gewesen |
| 1. Person Plural | wir hatten genibbelt | wir hätten genibbelt | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr hattet genibbelt | ihr hättet genibbelt | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie hatten genibbelt | sie hätten genibbelt | sie waren genibbelt worden | sie wären genibbelt worden | sie waren genibbelt gewesen | sie wären genibbelt gewesen |
| Futur I | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich werde nibbeln | ich werde nibbeln | ich würde nibbeln | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du wirst nibbeln | du werdest nibbeln | du würdest nibbeln | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird nibbeln | er/sie/es werde nibbeln | er/sie/es würde nibbeln | er/sie/es wird genibbelt werden | er/sie/es werde genibbelt werden | er/sie/es würde genibbelt werden | er/sie/es wird genibbelt sein | er/sie/es werde genibbelt sein | er/sie/es würde genibbelt sein |
| 1. Person Plural | wir werden nibbeln | wir werden nibbeln | wir würden nibbeln | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr werdet nibbeln | ihr werdet nibbeln | ihr würdet nibbeln | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden nibbeln | sie werden nibbeln | sie würden nibbeln | sie werden genibbelt werden | sie werden genibbelt werden | sie würden genibbelt werden | sie werden genibbelt sein | sie werden genibbelt sein | sie würden genibbelt sein |
| Futur II | |||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II |
| 1. Person Singular | ich werde genibbelt haben | ich werde genibbelt haben | ich würde genibbelt haben | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Singular | du wirst genibbelt haben | du werdest genibbelt haben | du würdest genibbelt haben | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Singular | er/sie/es wird genibbelt haben | er/sie/es werde genibbelt haben | er/sie/es würde genibbelt haben | er/sie/es wird genibbelt worden sein | er/sie/es werde genibbelt worden sein | er/sie/es würde genibbelt worden sein | er/sie/es wird genibbelt gewesen sein | er/sie/es werde genibbelt gewesen sein | er/sie/es würde genibbelt gewesen sein |
| 1. Person Plural | wir werden genibbelt haben | wir werden genibbelt haben | wir würden genibbelt haben | — | — | — | — | — | — |
| 2. Person Plural | ihr werdet genibbelt haben | ihr werdet genibbelt haben | ihr würdet genibbelt haben | — | — | — | — | — | — |
| 3. Person Plural | sie werden genibbelt haben | sie werden genibbelt haben | sie würden genibbelt haben | sie werden genibbelt worden sein | sie werden genibbelt worden sein | sie würden genibbelt worden sein | sie werden genibbelt gewesen sein | sie werden genibbelt gewesen sein | sie würden genibbelt gewesen sein |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.