Flexion:ribbeln
ribbeln (Konjugation) (Deutsch)
    
- zurück zu ribbeln
Infinitive und Partizipien
    
| (nichterweiterte) Infinitive | ||
|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | |
| Aktiv | ribbeln | geribbelt haben | 
| Vorgangspassiv | geribbelt werden | geribbelt worden sein | 
| Zustandspassiv | geribbelt sein | geribbelt gewesen sein | 
| erweiterte Infinitive | ||
| Aktiv | zu ribbeln | geribbelt zu haben | 
| Vorgangspassiv | geribbelt zu werden | geribbelt worden zu sein | 
| Zustandspassiv | geribbelt zu sein | geribbelt gewesen zu sein | 
| Partizipien | ||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Gerundivum nur attributive Verwendung | 
| ribbelnd | geribbelt | zu ribbelnder, zu ribbelnde, zu ribbelndes … | 
| Flexion der Verbaladjektive | ||
| Flexion:ribbelnd | Flexion:geribbelt | Flexion:Gerundivum | 
Finite Formen
    
Imperativ
    
| Imperative | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Präsens Aktiv | Präsens Vorgangspassiv | Präsens Zustandspassiv | Perfekt Aktiv | Perfekt Vorgangspassiv | Perfekt Zustandspassiv | |
| 2. Person Singular | ribble! ribbel! ribbele! | — | — | ungebräuchlich: habe geribbelt! | — | — | 
| 2. Person Plural | ribbelt! | — | — | ungebräuchlich: habt geribbelt! | — | — | 
| Höflichkeitsform | ribbeln Sie! | — | — | ungebräuchlich: haben Sie geribbelt! | — | — | 
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | 
| 1. Person Singular | ich ribble, ich ribbel, ich ribbele | ich ribbele, ich ribble | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du ribbelst | du ribbelst, du ribblest | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es ribbelt | er/sie/es ribbele, er/sie/es ribble | er/sie/es wird geribbelt | er/sie/es werde geribbelt | er/sie/es ist geribbelt | er/sie/es sei geribbelt | 
| 1. Person Plural | wir ribbeln | wir ribbeln | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr ribbelt | ihr ribbelt, ihr ribblet | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie ribbeln | sie ribbeln | sie werden geribbelt | sie werden geribbelt | sie sind geribbelt | sie seien geribbelt | 
| Präteritum | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | 
| 1. Person Singular | ich ribbelte | ich ribbelte | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du ribbeltest | du ribbeltest | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es ribbelte | er/sie/es ribbelte | er/sie/es wurde geribbelt | er/sie/es würde geribbelt | er/sie/es war geribbelt | er/sie/es wäre geribbelt | 
| 1. Person Plural | wir ribbelten | wir ribbelten | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr ribbeltet | ihr ribbeltet | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie ribbelten | sie ribbelten | sie wurden geribbelt | sie würden geribbelt | sie waren geribbelt | sie wären geribbelt | 
| Perfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | Indikativ | Konjunktiv I | 
| 1. Person Singular | ich habe geribbelt | ich habe geribbelt | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du hast geribbelt | du habest geribbelt | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es hat geribbelt | er/sie/es habe geribbelt | er/sie/es ist geribbelt worden | er/sie/es sei geribbelt worden | er/sie/es ist geribbelt gewesen | er/sie/es sei geribbelt gewesen | 
| 1. Person Plural | wir haben geribbelt | wir haben geribbelt | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr habt geribbelt | ihr habet geribbelt | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie haben geribbelt | sie haben geribbelt | sie sind geribbelt worden | sie seien geribbelt worden | sie sind geribbelt gewesen | sie seien geribbelt gewesen | 
| Plusquamperfekt | ||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | ||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv II | 
| 1. Person Singular | ich hatte geribbelt | ich hätte geribbelt | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du hattest geribbelt | du hättest geribbelt | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es hatte geribbelt | er/sie/es hätte geribbelt | er/sie/es war geribbelt worden | er/sie/es wäre geribbelt worden | er/sie/es war geribbelt gewesen | er/sie/es wäre geribbelt gewesen | 
| 1. Person Plural | wir hatten geribbelt | wir hätten geribbelt | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr hattet geribbelt | ihr hättet geribbelt | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie hatten geribbelt | sie hätten geribbelt | sie waren geribbelt worden | sie wären geribbelt worden | sie waren geribbelt gewesen | sie wären geribbelt gewesen | 
| Futur I | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | 
| 1. Person Singular | ich werde ribbeln | ich werde ribbeln | ich würde ribbeln | — | — | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du wirst ribbeln | du werdest ribbeln | du würdest ribbeln | — | — | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es wird ribbeln | er/sie/es werde ribbeln | er/sie/es würde ribbeln | er/sie/es wird geribbelt werden | er/sie/es werde geribbelt werden | er/sie/es würde geribbelt werden | er/sie/es wird geribbelt sein | er/sie/es werde geribbelt sein | er/sie/es würde geribbelt sein | 
| 1. Person Plural | wir werden ribbeln | wir werden ribbeln | wir würden ribbeln | — | — | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr werdet ribbeln | ihr werdet ribbeln | ihr würdet ribbeln | — | — | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie werden ribbeln | sie werden ribbeln | sie würden ribbeln | sie werden geribbelt werden | sie werden geribbelt werden | sie würden geribbelt werden | sie werden geribbelt sein | sie werden geribbelt sein | sie würden geribbelt sein | 
| Futur II | |||||||||
| Aktiv | Vorgangspassiv | Zustandspassiv | |||||||
| Person | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | Indikativ | Konjunktiv I | Konjunktiv II | 
| 1. Person Singular | ich werde geribbelt haben | ich werde geribbelt haben | ich würde geribbelt haben | — | — | — | — | — | — | 
| 2. Person Singular | du wirst geribbelt haben | du werdest geribbelt haben | du würdest geribbelt haben | — | — | — | — | — | — | 
| 3. Person Singular | er/sie/es wird geribbelt haben | er/sie/es werde geribbelt haben | er/sie/es würde geribbelt haben | er/sie/es wird geribbelt worden sein | er/sie/es werde geribbelt worden sein | er/sie/es würde geribbelt worden sein | er/sie/es wird geribbelt gewesen sein | er/sie/es werde geribbelt gewesen sein | er/sie/es würde geribbelt gewesen sein | 
| 1. Person Plural | wir werden geribbelt haben | wir werden geribbelt haben | wir würden geribbelt haben | — | — | — | — | — | — | 
| 2. Person Plural | ihr werdet geribbelt haben | ihr werdet geribbelt haben | ihr würdet geribbelt haben | — | — | — | — | — | — | 
| 3. Person Plural | sie werden geribbelt haben | sie werden geribbelt haben | sie würden geribbelt haben | sie werden geribbelt worden sein | sie werden geribbelt worden sein | sie würden geribbelt worden sein | sie werden geribbelt gewesen sein | sie werden geribbelt gewesen sein | sie würden geribbelt gewesen sein | 
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.