Flexion:spirare
spirāre (Konjugation) (Latein)
    
- zurück zu spirare
Infinite Formen
    
 
| Infinitive | |||
|---|---|---|---|
| Infinitiv Präsens | Infinitiv Perfekt | Infinitiv Futur | |
| Aktiv | spirāre | spirāvisse | spirātūrum, -am, -um esse | 
| Passiv | spirārī | spirātum, -am, -um esse | spirātum īrī | 
| Partizipien | |||
| Präsens Aktiv | Perfekt Passiv | Futur Aktiv | |
| spirāns | spirātus, -a, -um | spirātūrus, -a, -um | |
| Gerundium, Gerundivum, Supina | |||
| Gerundium | Gerundivum | Supinum I | Supinum II | 
| spirandī | spirandus, -a, -um | spirātum | spirātū | 
Finite Formen
    
 
Imperativ
    
 
| Person | Präsens | Futur | ||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | Aktiv | Passiv | |
| Sg. 2. Pers. | spirā! | — | spirātō! | — | 
| Sg. 3. Pers. | spirātō! | — | ||
| Pl. 2. Pers. | spirāte! | — | spirātōte! | |
| Pl. 3. Pers. | spirantō! | — | ||
Indikativ und Konjunktiv
    
| Präsens | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirō | spirem | — | — | 
| Sg. 2. Pers. | spirās | spirēs | — | — | 
| Sg. 3. Pers. | spirat | spiret | spirātur | spirētur | 
| Pl. 1. Pers. | spirāmus | spirēmus | — | — | 
| Pl. 2. Pers. | spirātis | spirētis | — | — | 
| Pl. 3. Pers. | spirant | spirent | — | — | 
| Text | ||||
| Imperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirābam | spirārem | — | — | 
| Sg. 2. Pers. | spirābās | spirārēs | — | — | 
| Sg. 3. Pers. | spirābat | spirāret | spirābātur | spirārētur | 
| Pl. 1. Pers. | spirābāmus | spirārēmus | — | — | 
| Pl. 2. Pers. | spirābātis | spirārētis | — | — | 
| Pl. 3. Pers. | spirābant | spirārent | — | — | 
| Text | ||||
| Futur I | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirābō | — | ||
| Sg. 2. Pers. | spirābis | — | ||
| Sg. 3. Pers. | spirābit | spirābitur | ||
| Pl. 1. Pers. | spirābimus | — | ||
| Pl. 2. Pers. | spirābitis | — | ||
| Pl. 3. Pers. | spirābunt | — | ||
| Text | ||||
| Perfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirāvī | spirāverim | — | — | 
| Sg. 2. Pers. | spirāvistī | spirāveris | — | — | 
| Sg. 3. Pers. | spirāvit | spirāverit | spirātum est | spirātum sit | 
| Pl. 1. Pers. | spirāvimus | spirāverimus | — | — | 
| Pl. 2. Pers. | spirāvistis | spirāveritis | — | — | 
| Pl. 3. Pers. | spirāvērunt | spirāverint | — | — | 
| Text | ||||
| Plusquamperfekt | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirāveram | spirāvissem | — | — | 
| Sg. 2. Pers. | spirāverās | spirāvissēs | — | — | 
| Sg. 3. Pers. | spirāverat | spirāvisset | spirātum erat | spirātum esset | 
| Pl. 1. Pers. | spirāverāmus | spirāvissēmus | — | — | 
| Pl. 2. Pers. | spirāverātis | spirāvissētis | — | — | 
| Pl. 3. Pers. | spirāverant | spirāvissent | — | — | 
| Text | ||||
| Futur II | ||||
| Aktiv | Passiv | |||
| Person | Indikativ | Konjunktiv | Indikativ | Konjunktiv | 
| Sg. 1. Pers. | spirāverō | — | ||
| Sg. 2. Pers. | spirāveris | — | ||
| Sg. 3. Pers. | spirāverit | spirātum erit | ||
| Pl. 1. Pers. | spirāverimus | — | ||
| Pl. 2. Pers. | spirāveritis | — | ||
| Pl. 3. Pers. | spirāverint | — | ||
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.