abderyta

Worttrennung:

ab·de·ry·ta, Plural: ab·de·ry·ci

Aussprache:

IPA: [abdɛˈrɨta]

Hörbeispiele:  abderyta ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Einwohner der Stadt Abdera; Abderit

[2] übertragen: eine dumme Person; Abderit, Abderite, Schildbürger

Herkunft:

geht auf altgriechisch Ἀβδηρίτης (Abdēritēs^☆) ^→ grc zurück[1]

Synonyme:

[2] dureń, głupek, głupiec, nieuk, prostak, przygłup, tuman

Weibliche Wortformen:

[1] abderytka

Oberbegriffe:

[1] mieszkaniec

[2] osoba

Beispiele:

[1]

[2] „Abderyci! — krzyknął głosem piskliwym. — Oni i ciebie gotowi zrobić szaleńcem.“[2]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] Abdera, abderycki, antyk, starożytność

[1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „abderyta“

[1, 2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „abderyta“

[1, 2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 1.

[1, 2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 2.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 4–5.

[2] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 1.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abderyta“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abderyta“

[2] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 1.

[1, 2] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 3.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „abderyta“

Quellen:

abderytka