abzaśnik
abzaśnik (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | abzaśnik | abzaśnicy | 
| Genitiv | abzaśnika | abzaśników | 
| Dativ | abzaśnikowi | abzaśnikom | 
| Akkusativ | abzaśnika | abzaśników | 
| Instrumental | abzaśnikiem | abzaśnikami | 
| Lokativ | abzaśniku | abzaśnikach | 
| Vokativ | abzaśniku | abzaśnicy | 
Worttrennung:
- ab·zaś·nik, Plural: ab·zaś·ni·cy
Aussprache:
- IPA: [abˈzaɕɲik], Plural: [abzaɕˈɲit͡sɨ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] veraltet, Schusterhandwerk: Person, die Absätze herstellt; Absatzmacher
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
- [1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abzaśnik“, Seite 3.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.