abzaśnik
abzaśnik (Polnisch)
Substantiv, m
Singular | Plural | |
---|---|---|
Nominativ | abzaśnik | abzaśnicy |
Genitiv | abzaśnika | abzaśników |
Dativ | abzaśnikowi | abzaśnikom |
Akkusativ | abzaśnika | abzaśników |
Instrumental | abzaśnikiem | abzaśnikami |
Lokativ | abzaśniku | abzaśnikach |
Vokativ | abzaśniku | abzaśnicy |
Worttrennung:
- ab·zaś·nik, Plural: ab·zaś·ni·cy
Aussprache:
- IPA: [abˈzaɕɲik], Plural: [abzaɕˈɲit͡sɨ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
- [1] veraltet, Schusterhandwerk: Person, die Absätze herstellt; Absatzmacher
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
|
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 6.
- [1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abzaśnik“, Seite 3.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.