awanturnik
awanturnik (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | awanturnik | awanturnicy | 
| Genitiv | awanturnika | awanturników | 
| Dativ | awanturnikowi | awanturnikom | 
| Akkusativ | awanturnika | awanturników | 
| Instrumental | awanturnikiem | awanturnikami | 
| Lokativ | awanturniku | awanturnikach | 
| Vokativ | awanturniku | awanturnicy | 
Worttrennung:
- a·wan·tur·nik, Plural: a·wan·tur·ni·cy
Aussprache:
- IPA: [avanˈturɲik], Plural: [avanturˈɲit͡sɨ]
- Hörbeispiele: awanturnik (Info), Plural: — 
Bedeutungen:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] hałaburda, rozrabiacz, rozrabiaka, warchoł
Weibliche Wortformen:
- [1] awanturnica
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
Übersetzungen
    
| 
 | 
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „awanturnik“
- [1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „awanturnik“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „awanturnik“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.