bahçe
bahçe (Türkisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | bahçe | bahçeler |
| Akkusativ | bahçeyi | bahçeleri |
| Dativ | bahçeye | bahçelere |
| Lokativ | bahçede | bahçelerde |
| Ablativ | bahçeden | bahçelerden |
| Genitiv | bahçenin | bahçelerin |
| Alle weiteren Formen: Flexion:bahçe | ||
Worttrennung:
- bah·çe, Plural: bah·çe·ler
Aussprache:
- IPA: [bahˈt͡ʃe], Plural: [baht͡ʃeˈleɾ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Herkunft:
Bedeutungen:
- [1] Garten
Beispiele:
- [1] Küçük kız bahçede oynarken çalının altında bir altın buldu.
- [Ein/Das] kleines/kleine Mädchen fand unter einem Busch ein Gold[stück], während es im Garten spielte.
Wortbildungen:
- bahçeli, bahçesiz, bahçeyle, bahçeyse, bahçıvan
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.