biczownik
biczownik (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | biczownik | biczownicy | 
| Genitiv | biczownika | biczowników | 
| Dativ | biczownikowi | biczownikom | 
| Akkusativ | biczownika | biczowników | 
| Instrumental | biczownikiem | biczownikami | 
| Lokativ | biczowniku | biczownikach | 
| Vokativ | biczowniku | biczownicy | 
Worttrennung:
- bi·czow·nik, Plural: bi·czow·ni·cy
Aussprache:
- IPA: [bʲiˈt͡ʃɔvɲik]
- Hörbeispiele: biczownik (Info)
Bedeutungen:
- [1] historisch, Religion, speziell Christentum, nur im Plural: Flagellanten, Geißler, Geißelbrüder
- [2] historisch, Religion, speziell Christentum: Mitglied von [1]: Flagellant, Geißler, Geißelbruder
Herkunft:
- Ableitung zu dem Substantiv bicz → pl[1]
Synonyme:
- [1] flagelanci
- [2] flagelant
Oberbegriffe:
- [1] bractwo
- [2] członek
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1, 2] Polnischer Wikipedia-Artikel „flagelanci“
- [2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „biczownik“
- [2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „biczownik“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „biczownik“
Quellen:
- Wiesław Boryś: Słownik etymologiczny języka polskiego. 1. Auflage. Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1, „bicz“ Seite 26.
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.