biesiadnik
biesiadnik (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | biesiadnik | biesiadnicy | 
| Genitiv | biesiadnika | biesiadników | 
| Dativ | biesiadnikowi | biesiadnikom | 
| Akkusativ | biesiadnika | biesiadników | 
| Instrumental | biesiadnikiem | biesiadnikami | 
| Lokativ | biesiadniku | biesiadnikach | 
| Vokativ | biesiadniku | biesiadnicy | 
Worttrennung:
- bie·siad·nik, Plural: bie·siad·ni·cy
Aussprache:
- IPA: [bʲɛˈɕadɲik], Plural: [bʲɛɕadˈɲit͡sɨ]
- Hörbeispiele: —, Plural: —
Bedeutungen:
Sinnverwandte Wörter:
- [1] bankietowicz
Oberbegriffe:
- [1] uczestnik
Unterbegriffe:
- [1] współbiesiadnik
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „biesiadnik“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „biesiadnik“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „biesiadnik“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.