bolgʻa
bolgʻa (Usbekisch)
Substantiv
| Kasus | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominativ | bolgʻa | bolgʻalar |
| Genitiv | bolgʻaning | bolgʻalarning |
| Dativ | bolgʻaga | bolgʻalarga |
| Akkusativ | bolgʻani | bolgʻalarni |
| Lokativ | bolgʻada | bolgʻalarda |
| Ablativ | bolgʻadan | bolgʻalardan |
| Person | Possessiv Singular | Possessiv Plural |
| 1. Person Singular | bolgʻam | bolgʻalarim |
| 2. Person Singular | bolgʻang | bolgʻalaring |
| 3. Person Singular | bolgʻasi | bolgʻalari |
| 1. Person Plural | bolgʻamiz | bolgʻalarimiz |
| 2. Person Plural | bolgʻangiz | bolgʻalaringiz |
| 3. Person Plural | bolgʻasi | bolgʻalari |
Worttrennung:
- bol·gʻa
Aussprache:
- IPA: [bɒlˈʁa]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Werkzeug bestehend aus Hammerkopf und Stiel; Hammer
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] bolgʻabaliq, bolgʻabosh, bolgʻacha, bolgʻalamoq
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.