cannabetum
cannabētum (Latein)
Substantiv, n
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | cannabētum | cannabēta |
Genitiv | cannabētī | cannabētōrum |
Dativ | cannabētō | cannabētīs |
Akkusativ | cannabētum | cannabēta |
Vokativ | cannabētum | cannabēta |
Ablativ | cannabētō | cannabētīs |
Anmerkung:
- Das Substantiv cannabetum ist nur in einer Inschrift in der Form canabetum belegt.[1] Die Schreibweise cannabetum beruht auf einer Anpassung an das Grundwort cannabis.
Alternative Schreibweisen:
Worttrennung:
- can·na·be·tum, Plural: can·na·be·ta
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Hanfpflanzung
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
[1] Fläche, auf der Hanf angepflanzt wird
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches Lateinisch-Deutsches Handwörterbuch. Aus den Quellen zusammengetragen und mit besonderer Bezugnahme auf Synonymik und Antiquitäten unter Berücksichtigung der besten Hilfsmittel. 8. Auflage. Wissenschaftliche Buchgesellschaft (Nachdruck 2010), Darmstadt 1913, Band 1, Spalte 743, Eintrag „cannabetum“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „cannabetum“ Spalte 362.
Quellen:
- Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, „cannabetum“ Spalte 362.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.