cudzoziemiec

cudzoziemiec (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ cudzoziemiec cudzoziemcy
Genitiv cudzoziemca cudzoziemców
Dativ cudzoziemcowi cudzoziemcom
Akkusativ cudzoziemca cudzoziemców
Instrumental cudzoziemcem cudzoziemcami
Lokativ cudzoziemcu cudzoziemcach
Vokativ cudzoziemcze
cudzoziemcu
cudzoziemcy

Worttrennung:

cu·dzo·zie·miec, Plural: cu·dzo·ziem·cy

Aussprache:

IPA: [t͡sud͡zɔˈʑɛmʲɛt͡s], Plural: [t͡sud͡zɔˈʑɛmt͡sɨ]
Hörbeispiele:  cudzoziemiec (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Bewohner und/oder Bürger eines fremden Landes; Ausländer

Synonyme:

[1] obcokrajowiec, zagraniczniak, zagranicznik

Gegenwörter:

[1] rodak

Weibliche Wortformen:

[1] cudzoziemka

Oberbegriffe:

[1] obcy

Unterbegriffe:

[1] barbarzyńca, dewizowiec, gringo

Beispiele:

[1] Córka sąsiadów uczy cudzoziemców języka polskiego.
Die Tochter unserer Nachbarn bringt Ausländern die polnische Sprache bei.

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „cudzoziemiec
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „cudzoziemiec
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „cudzoziemiec
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „cudzoziemiec
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „cudzoziemiec“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „cudzoziemiec
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.