cudzoziemiec
cudzoziemiec (Polnisch)
    
    Substantiv, m
    
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| Nominativ | cudzoziemiec | cudzoziemcy | 
| Genitiv | cudzoziemca | cudzoziemców | 
| Dativ | cudzoziemcowi | cudzoziemcom | 
| Akkusativ | cudzoziemca | cudzoziemców | 
| Instrumental | cudzoziemcem | cudzoziemcami | 
| Lokativ | cudzoziemcu | cudzoziemcach | 
| Vokativ | cudzoziemcze cudzoziemcu | cudzoziemcy | 
Worttrennung:
- cu·dzo·zie·miec, Plural: cu·dzo·ziem·cy
Aussprache:
- IPA: [t͡sud͡zɔˈʑɛmʲɛt͡s], Plural: [t͡sud͡zɔˈʑɛmt͡sɨ]
- Hörbeispiele: cudzoziemiec (Info), Plural: —
Bedeutungen:
- [1] Bewohner und/oder Bürger eines fremden Landes; Ausländer
Synonyme:
- [1] obcokrajowiec, zagraniczniak, zagranicznik
Gegenwörter:
- [1] rodak
Weibliche Wortformen:
- [1] cudzoziemka
Oberbegriffe:
- [1] obcy
Unterbegriffe:
- [1] barbarzyńca, dewizowiec, gringo
Beispiele:
- [1] Córka sąsiadów uczy cudzoziemców języka polskiego.
- Die Tochter unserer Nachbarn bringt Ausländern die polnische Sprache bei.
 
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Polnischer Wikipedia-Artikel „cudzoziemiec“
- [1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „cudzoziemiec“
- [1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „cudzoziemiec“
- [1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „cudzoziemiec“
- [1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „cudzoziemiec“
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „cudzoziemiec“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.