düşmən

düşmən (Aserbaidschanisch)

Substantiv
Singular Plural

Nominativ düşmən düşmənlər

Genitiv düşmənin düşmənlərin

Dativ düşmənə düşmənlərə

Akkusativ düşməni düşmənləri

Lokativ düşməndə düşmənlərdə

Ablativ düşməndən düşmənlərdən

Worttrennung:

düş·mən

In arabischer Schrift:

دوشمن

In kyrillischer Schrift:

дүшмән

Aussprache:

IPA: [dyʃˈmæn]
Hörbeispiele:  düşmən (Info)

Bedeutungen:

[1] Person oder Gruppe mit negativer Beziehung zu einer anderen; Feind

Herkunft:

von persisch دشمن (došman) → fa entlehnt

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] düşməncəsinə, düşmənçilik

Übersetzungen
 [*] Übersetzungen umgeleitet

Für [1] siehe Übersetzungen zu Feind1 m

Referenzen und weiterführende Informationen:
[1] azerdict: „düşmən“
[1] Oruc İbrahim Musayev: Azərbaycanca-ingiliscə lüğət. Azərbaycan Dövlət Dillər İnstitutu, Bakı 1998, Seite 171.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.