dike
dike (Schwedisch)
    
    Substantiv, n
    
| Neutrum | Singular | Plural | ||
|---|---|---|---|---|
| unbestimmt | bestimmt | unbestimmt | bestimmt | |
| Nominativ | (ett) dike | diket | diken | dikena | 
| Genitiv | dikes | dikets | dikens | dikenas | 
Worttrennung:
- di·ke, Plural: di·ken
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] ausgehobener Graben, besonders auch der Straßengraben
Unterbegriffe:
- [1] vägdike
Beispiele:
- [1] De grävte ett dike mellan ladan  och garaget.
- Sie haben zwischen der Scheune und der Garage einen Graben gezogen.
 
- [1] Pojken körde i diket.
- Der Junge ist in den Straßengraben gefahren.
 
Charakteristische Wortkombinationen:
Wortbildungen:
- dika, dikesren
Übersetzungen
    
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Schwedischer Wikipedia-Artikel „dike“
- [1] Svenska Akademiens Ordbok „dike“
- [*] Svenska Akademien (Herausgeber): Svenska Akademiens ordlista över svenska språket. (SAOL). 13. Auflage. Norstedts Akademiska Förlag, Stockholm 2006, ISBN 91-7227-419-0, Stichwort »dike«
- [1] Lexin „dike“
- [1] dict.cc Schwedisch-Deutsch, Stichwort: „dike“
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.