dužnik
dužnik (Kroatisch)
    
    Substantiv, m, hart, belebt
    
| Singular | Plural 
 | |
|---|---|---|
| Nominativ | dužnik | dužnici 
 | 
| Genitiv | dužnika | dužnika 
 | 
| Dativ | dužniku | dužnicima 
 | 
| Akkusativ | dužnika | dužnike 
 | 
| Vokativ | dužniče | dužnici 
 | 
| Lokativ | dužniku | dužnicima 
 | 
| Instrumental | dužnikom | dužnicima 
 | 
Worttrennung:
- duž·nik
Aussprache:
- IPA: [ˈdǔʒniːk]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Person oder Organisation, die einem Gläubiger Geld schuldet; Schuldner
Weibliche Wortformen:
- [1] dužnica
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- [1] dužnički
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.